ستاره ها از نشانه‏ های الهى هستند...

سوره مبارکه نحل آیه شریفه 16
وَعَلاَمَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ
معنای آیه:
 ونشانه‏ هاى دیگرى (در زمین قرار داد) وآنان به وسیله ستاره راه می ‏یابند.
پیام آیه:
براى حرکت در بیابان‏ها و پیدا کردن راهها، نیاز به علائم داریم. علائم طبیعى در روز، و ستارگان در شب، که خداوند در این آیه به این دو امر اشاره می ‏نماید.
*نه فقط براى شناخت راه از بیراهه، دربیابان‏ها، نیاز به علامت داریم، بلکه براى شناخت حقّ از باطل نیز در لابلاى هوس‏ها و غرائز و طاغوت‏ها، به نشانه ‏هاى روشن نیازمندیم. پیامبر(ص)براى بعد از خود علامت ‏هایى را قرار داد که هرگاه مردم دچار حیرت و سرگردانى شدند به آنها نظر کنند و حقّ را بشناسند.

شیطان بر بندگان برگزیده مسلط نمی شود...

سوره مبارکه حجر آیه شریفه 42
إِنَّ عِبَادِى لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَنٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغَاوِینَ‏
معنای آیه:
همانا براى تو بر بندگان (برگزیده) من تسلطّى نیست، مگر از گمراهانى که تو را پیروى کنند.
پیام آیه:
در آیات قبل، ابلیس گفت: من همه را گمراه می‏کنم جز افراد برگزیده و مخلص را. خداوند در این آیه می‏فرماید: این که تو حریف بندگان برگزیده‏ ام نمی‏شوى، راه مستقیم و سنت من است، یعنى سنت من آن است که خودم ضامن حفظ آنان باشم، نه آنکه تو به آنان کارى ندارى، بلکه نمی‏توانى به آنان کارى داشته باشى.
*سؤال: اگر ابلیس حریف بندگان برگزیده نمی‏شود، پس وسوسه آدم بر خوردن از درخت ممنوعه چه بود؟
*پاسخ: ابلیس در آنان طمع دارد و وسوسه هم می‏کند و گاهى به ترک اولى نیز وادار می‏کند لکن آنان را گمراه و منحرف نمی‏کند.

مومنان از کنار لغو؛کریمانه میگذرند...

سوره مبارکه فرقان آیه شریفه 72
وَالَّذِینَ لَایَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّواْ بِاللَّغْوِ مَرُّواْ کِرَاماً
معنای آیه:
و (بندگان خدا) کسانی هستند که در مجلس (گفتار و کردار) باطل حاضر نمی‏شوند و چون بر لغوی عبور کنند کریمانه بگذرند.
 پیام آیه:
 نه تنها انجام گناه حرام است، بلکه شرکت در جلسه‏ گناه و شاهد بودن بر گناه نیز ممنوع است.
*هر نوع آگاهی و اطلاع و حضور در صحنه‏ ای، ارزش نیست وگاهی انزوا و گوشه ‏گیری از اجتماع، ارزش است.
*هرگونه لغو در کلام، عمل وآرزو ممنوع است و بندگان خدا، هدف معقول و مفیدی دارند و عمر خود را صرف امور بیهوده نمی‏کنند.
*امام صادق‏ (ع)فرمود: خداوند بر گوش واجب نمود که از شنیدنی‌های حرام است دوری نماید، سپس این آیه را تلاوت فرمودند.

کسانی که اعمال کمی دارند زیانکارند...

سوره مبارکه  اعراف آیه شریفه 9
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَ زِینُهُ فَأُوْلَئِکَ الَّذِینَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُم بِمَا کَانُواْ بَِایَتِنَا یَظْلِمُونَ‏
معنای آیه:
و هر کس، اعمال وزن شده‏ اش سبک باشد، پس آنان کسانى هستند که به خود زیان زدند، زیرا (با انکار خود،) به آیات ما ستم می‏کردند.
پیام آیه:
«خسارت»، به معناى از دست دادن سرمایه و سود است  ولى «ضرر»، از دست دادن سود می ‏باشد، نه سرمایه.
*براى یک انسان، چندین وسیله‏ سنجش در کار است و کم‏ داشتن عمل صالح در روز قیامت خسارت است، تا چه رسد به نداشتن آن.
*دنیا همانند بازارى است که ایمان، «سود» آن و انکار و کفر، «خسارت» آن است. آرى، نادیده گرفتن استدلال و دعوت انبیا، در حقیقت محو کردن فطرت و جوهره‏ انسانیّت و ظلم به خویشتن است.
*بی ‏اعتنایى و انکار آیات الهى، ظلم به آنها است و به جا نیاوردن حقّ هر چیز و رعایت حقوق و حدود آن را نکردن، ظلم به آن است و نتیجه‏ ظلم، خسارت و نابودى است.

شاکران نعمت ها اندک هستند...

سوره مبارکه فرقان آیه شریفه 50
وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّکَّرُواْ فَأَبَی‏ أَکْثَرُ النَّاسِ إِلَّا کُفُوراً
معنای آیه:
و همانا ما آن (آیات قرآن یا ابر و باران) را در میانشان گونا‏گون کردیم تا شاید به یاد خدا بیفتند امّا اکثر مردم سر باز زدند و ناسپاسی کردند.
 پیام آیه:
قرآن، کتاب هدایت است و یادآوری و تکرار لازمه‏ هدایت می باشد.
*یادآوری نعمت‏ها، شکر نعمت‏هاست و غفلت از آنها، کفران آنهاست.
شاکران نعمت‏ها، کم هستند.
*امام سجاد(ع) فرمود: شکرگزارترین شما در پیشگاه خدا کسی است که از نعمتها و زحمات مردم بیشترین قدردانی و شکرگزاری را به عمل آورد.

فرشتگان برای گنهکاران مژده ای ندارند...

سوره مبارکه فرقان آیه شریفه 22
یَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلَائِکَةَ لَا بُشْرَی‏ یَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِینَ وَیَقُولُونَ حِجْراً مَّحْجُوراً
معنای آیه:
روزی که فرشتگان را می‏بینند، آن روز برای گناهکاران مژده ‏ای نیست، (بلکه روز کیفر آنهاست) و (فرشتگان به مجرمان) می‏گویند: (بهشت برای شما) حرام و ممنوع است.
پیام آیه:
این آیه می‏فرماید: فرشتگان بر گنهکاران نازل خواهند شد، امّا به جای آنکه حامل نور و وحی باشند، حامل سخت‏ ترین تهدیدات خواهند بود و آن روز به فرموده‏ امام باقر (ع)  روز مرگ آنان است که خداوند به ملک الموت، فرمان گرفتن روح کافران را می‏دهد و او جان آنان را می‏گیرد و همین که جان به گلویشان رسید، فرشتگان بر صورت و پشت آنها می‏زنند، سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمودند.
*دیدن خداوند محال است، ولی دیدن فرشته در شرایطی ممکن است چنانکه جای دیگر می‏خوانیم: در قیامت، فرشتگان به مؤمنان سلام می‏کنند  و یا دوزخیان از فرشته ‏ی مأمور دوزخ استمداد می‏کنند.

امیدی به هدایت برخی ها نیست...

سوره مبارکه انبیا آیه شریفه 45
قُلْ إِنَّمَآ أُنذِرُکُم بِالْوَحْىِ وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَآءَ إِذَا مَا یُنذَرُونَ
معنای آیه:
بگو: من فقط از طریق وحى به شما هشدار می‏دهم. امّا (اى پیامبر! بدان) کسانى که (نسبت به شنیدن حقّ) کر هستند، زمانى که انذار می‏شوند، آن را نمی‏شنوند!.
پیام آیه:
بشارت وهشدار پیامبران بر مبناى آراى شخصى، حدس، گمان و خیالات انسانى نیست، بلکه بر اساس وحى قطعى الهى است.
*کسانى که از نعمت‏هاى الهى، استفاده صحیح نمی‏کنند، گویا از آن نعمت بی ‏بهره ‏اند ، یعنى اگر کسى به ظاهر گوش دارد ولى حقّ را نمی‏شنود و یا چشم دارد ولى حقایق را نمی‏بیند، در واقع هم کر است و هم کور.
*بعضى قابل هدایت نبوده و امیدى به هدایت آنان نیست.

همگان طعم مرگ را می چشند...

سوره مبارکه عنکبوت آیه شریفه 57
کُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ
معنای آیه:
هر نفسى، چشنده‏ مرگ است؛ سپس به سوى ما باز گردانده می‏شوید.
پیام آیه:
قرآن کریم بر خلاف پندار کسانی که مرگ را فنا و نیستی می‌دانند، بر بقای انسان پس از مرگ تأکید می‌کند و هرگز مرگ را نابودی تلقی نمی‌کند.
*از منظر قرآن کریم حقیقت مرگ انتقال روح از عالم طبیعت به عوالم دیگر و بازگشت انسان به سوی خداست.
*اگر مرگ نبود، انسان در زندگی با دشواری‌ها و مشکلات فراوانی روبه‌رو می‌شد که او را از طلب روزی و امرار معاش باز می‌داشت. بنابراین تقدیر مرگ برای انسان امری کاملا حکیمانه است.

منافق برای فساد در زمین می کوشند...

سوره مبارکه بقره آیه شریفه 205       
وَإِذَا تَوَلَّى‏ سَعى‏ فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ الْنَّسْلَ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَادَ
معنای آیه:   
(منافق)و هرگاه به قدرت و حکومت رسد براى فساد در زمین و نابودى زراعت‏ها و نسل کوشش می‏کند و خداوند فساد را دوست ندارد.
پیام آیه:
قرآن می فرماید اگر صالحان حکومت را بدست گیرند، نماز به پا می‏دارند و زکات می‏دهند و امر به معروف و نهى از منکر می‏کنند. و بدین وسیله رابطه خود را با خداوند و محرومان جامعه حفظ می‏کنند، ولى اگر نا اهل به قدرت رسید و ولایت مردم را بدست گرفت، بخاطر طوفان هوس هاى درونى و ناآگاهى‏ ها و فشارهاى بیرونى، همه چیز جامعه را فداى خود می‏کند.
* به گفته المیزان؛ تاریخ گواه آن است که چه مسلمان نمایانى به نام اسلام و تظاهر به ایمان، بر مردم حاکم شده و حَرث و نَسل را نابود ساختند.

زمین بسترآسایش انسان...

سوره مبارکه طه آیه شریفه 53
ألَّذِى جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَسَلَکَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلاً وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّن نَّبَاتٍ شَتَّى‏
معنای آیه:
خدایى که زمین را براى شما بستر آسایش قرار داد وراه هایى را در آن براى شما ایجاد کرد و از آسمان آبى فرستاد، پس به واسطه‏ آن، انواع زوج‏ هاى گوناگون گیاهان را (از خاک) بیرون آوردیم.
پیام آیه:
حضرت موسى(ع) در معرفى خداوند به فرعون فرمود: پروردگار ما کسى است که همه چیز را آفرید و هدایت کرد، و در این آیات به نمونه ‏هایى از هدایت الهى در طبیعت اشاره می‏فرماید؛ زمینى که مهد آسایش انسان‏هاست، راههاى زمینى که وسیله ارتباط واتصال مناطق به یکدیگرند، باران و گیاهان گوناگون که قانون زوجیّت را به همراه دارند.
*زمانى نعمت ‏هاى خداوند متعال را بهتر می‏شناسیم که خلاف آن را فرض نماییم، مثلاً اگر این زمین، آرام نبود وحرکتش کُند یا تند بود، باران نمی ‏بارید یا زمین آن را جذب می‏کرد، روییدنی ‏ها وچشمه ‏ها در آن نبود، آیا باز هم «مَهد» به شمار می‏رفت؟!