امیدی به هدایت برخی ها نیست...

سوره مبارکه انبیا آیه شریفه 45
قُلْ إِنَّمَآ أُنذِرُکُم بِالْوَحْىِ وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَآءَ إِذَا مَا یُنذَرُونَ
معنای آیه:
بگو: من فقط از طریق وحى به شما هشدار می‏دهم. امّا (اى پیامبر! بدان) کسانى که (نسبت به شنیدن حقّ) کر هستند، زمانى که انذار می‏شوند، آن را نمی‏شنوند!.
پیام آیه:
بشارت وهشدار پیامبران بر مبناى آراى شخصى، حدس، گمان و خیالات انسانى نیست، بلکه بر اساس وحى قطعى الهى است.
*کسانى که از نعمت‏هاى الهى، استفاده صحیح نمی‏کنند، گویا از آن نعمت بی ‏بهره ‏اند ، یعنى اگر کسى به ظاهر گوش دارد ولى حقّ را نمی‏شنود و یا چشم دارد ولى حقایق را نمی‏بیند، در واقع هم کر است و هم کور.
*بعضى قابل هدایت نبوده و امیدى به هدایت آنان نیست.