توبه حضـرت آدم و حوا...

سوره مبارکه اعراف آیه شریفه 23
قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَسِرِینَ
معنای آیه:
(آدم و حوّا) گفتند: پروردگارا! ما بر خویشتن ستم کردیم و اگر ما را نبخشایى و رحم نکنى، قطعاً از زیانکاران خواهیم بود.
پیام آیه:
*شیطان و آدم هر دو نافرمانى کردند، امّا شیطان نسبت به نافرمانى خود (ترک سجده)، به عدل و حکمت الهى اعتراض کرده و استکبار نمود و برترى نژاد خود را مطرح ساخت و پشیمان هم نشد، امّا حضرت آدم و حوّا، به کار خلاف خود اعتراف کردند و از خداوند تقاضاى بخشش نمودند.
*توبه بعد از انجام خطا یک امر فطری است، چنان که حضرت آدم و حوا پس از وسوسه ‏هاى شیطان و لغزشى که پدید آمد، براثر حق جویى و به انگیزه بازگشت به سوی حق توبه کردند و به نیایش نشستد.

به ستمگران مهلت توبه داده می شود ولی بر کفر خود اصرار دارند...

سوره مبارکه حج آیه شریفه 48
وَکَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ أَمْلَیْتُ لَهَا وَهِىَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَىَّ الْمَصِیرُ
معنای آیه:
و چه بسیار از (شهرها و) آبادى‏هایى که به (اهل) آن مهلت دادم در حالى که ستمگر بودند سپس آن (ها) را با قهر خود گرفتم و بازگشت (همه) به سوى من است.
پیام آیه:
*یکى از سنّت‏هاى الهى، مهلت دادن به ستمگران است پس عجله ما بیهوده است.
*ظلم انسان، سبب قهر الهى است.

تنها اهل انابه متذکّر مى‏شوند...

سوره مبارکه غافر آیه شریفه 13
هُوَ الَّذِى یُریکُمْ آیَاتِهِ وَیُنَزِّلُ لَکُم مِّنَ السَّمَآءِ رِزْقاً وَمَا یَتَذَکَّرُ إِلَّا مَن یُنِیبُ‏
معنای آیه:
اوست آن که آیات خود را به شما نشان مى‏دهد و از آسمان براى شما روزى نازل مى‏کند، ولى جز آن که به درگاه خدا انابه دارد، متذکّر نمى‏شود.
پیام آیه:
*قرآن در این آیه مى‏فرماید: تنها اهل انابه متذکّر مى‏شوند و در آیه‏ 19 سوره‏ى رعد فرمود: تنها خردمندان متذکّر مى‏شوند: بنابراین، خردمندان واقعى همان انابه کنندگانند و انابه کنندگان واقعى همان خردمندانند. آرى، اشک باید بر اساس معرفت باشد.
*خداوند پیوسته از طریق نشان دادن آیات خود و نزول باران، مردم را به قدرت و حکمت و علم خود متوجّه مى‏سازد و اتمام حجّت مى‏کند.
*سرچشمه‏  رزق، آسمان است. خورشید و ابر و جوّ، تأمین کننده نور و گرما و باران و اکسیژنِ مورد نیاز براى حیات هستند.

خداوند توبه پذیر است...

سوره مبارکه نصر آیه شریفه 3
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا
معنای آیه:
پس پروردگارت را با سپاس و ستایش و به پاکى یاد کن ، حمد و تسبیح گوى  و از او آمرزش خواه، که او توبه‏ پذیر است.
پیام آیه:
فرمان استغفار یا براى نورانیّت بیشتر قلب است یا براى زدودن غرور پیروزى یا براى گناهان اُمّت و یا به خاطر معرفت بالاى حضرت نسبت به خداوند است.
توبه پذیرى سنت خداوند است و حقیقت توبه و استغفار، پشیمانی از گناه گذشته و عزم و تصمیم بر تکرارآن در آینده است. اگر این حالت برای کسی پیش آمد، این نشانه توبه واقعی است و پذیرفته شدن توبه واقعی حتمی می‌باشد. اگر توبه واقعی صورت گیرد، قبولی آن از طرف خداوند قطعی است

توبه کسانی که خوب و بد را درآمیخته‏ اند...

سوره مبارکه توبه آیه شریفه 102
وَآخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا عَسَى اللّهُ أَن یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
معنای آیه:
و دیگرانى هستند که به گناهان خویش اعتراف کرده‏ اند، کار خوب و بد را به هم آمیخته ‏اند. امید است خداوند توبه‏ى آنان را بپذیرد (و لطف خویش را به آنان بازگرداند). همانا خداوند، آمرزنده و مهربان است.
پیام آیه:
چند نفر از یاران پیامبر(ص)، از شرکت در جنگ تبوک تخلّف ورزیدند، آن هم نه از روى نفاق، بلکه به‏ خاطر دلبستگى به‏زندگى. آیات انتقادآمیز که نازل شد، پشیمان گشتند وخود را به نشانه‏ى توبه، به ستون مسجد بستند. تا آنکه خداوند توبه‏ ى آنان را پذیرفت ورسول خدا  طناب را گشود و آنها آمرزیده شدند.
همه ‏ى اصحاب پیامبر عادل نبودند، برخى مرتکب سیّئات هم مى‏شدند.
*انسان در میان اعمالِ خود نباید تنها نقاط قوّتش را ببیند، بلکه باید بدنبالِ جبرانِ نقاط ضعف و خطاهایش باشد.
*اعتراف به گناه، انتقاد از خود و داشتن کارهاى خوب و صالح، زمینه‏ساز بخشایش الهى است.
*گرچه خداوند وعده‏ ى آمرزش داده، امّا انسان باید میان خوف و رجاء باشد.
*خطاکار پشیمان، به امید نیازمند است و آغوش اسلام براى پذیرش او باز است.

توبه حضرت آدم و حوا...

سوره مبارکه اعراف آیه شریفه 23
قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَآ أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخَسِرِینَ‏
معنای آیه:
(آدم و حوّا) گفتند: پروردگارا! ما بر خویشتن ستم کردیم و اگر ما را نبخشایى و رحم نکنى، قطعاً از زیانکاران خواهیم بود.
پیام آیه:
شیطان و آدم هر دو نافرمانى کردند، امّا شیطان نسبت به نافرمانى خود (ترک سجده)، به عدل و حکمت الهى اعتراض کرده و استکبار نمود و برترى نژاد خود را مطرح ساخت و پشیمان هم نشد، امّا حضرت آدم و حوّا، به کار خلاف خود اعتراف کردند و از خداوند تقاضاى بخشش نمودند.
*توبه بعد از انجام خطا یک امر فطری است، چنان که حضرت آدم و حوا پس از وسوسه ‏هاى شیطان و لغزشى که پدید آمد، براثر حق جویى و به انگیزه بازگشت به سوی حق توبه کردند و به نیایش نشستند.