توبه کسانی که خوب و بد را درآمیخته‏ اند...

سوره مبارکه توبه آیه شریفه 102
وَآخَرُونَ اعْتَرَفُواْ بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُواْ عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا عَسَى اللّهُ أَن یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
معنای آیه:
و دیگرانى هستند که به گناهان خویش اعتراف کرده‏ اند، کار خوب و بد را به هم آمیخته ‏اند. امید است خداوند توبه‏ى آنان را بپذیرد (و لطف خویش را به آنان بازگرداند). همانا خداوند، آمرزنده و مهربان است.
پیام آیه:
چند نفر از یاران پیامبر(ص)، از شرکت در جنگ تبوک تخلّف ورزیدند، آن هم نه از روى نفاق، بلکه به‏ خاطر دلبستگى به‏زندگى. آیات انتقادآمیز که نازل شد، پشیمان گشتند وخود را به نشانه‏ى توبه، به ستون مسجد بستند. تا آنکه خداوند توبه‏ ى آنان را پذیرفت ورسول خدا  طناب را گشود و آنها آمرزیده شدند.
همه ‏ى اصحاب پیامبر عادل نبودند، برخى مرتکب سیّئات هم مى‏شدند.
*انسان در میان اعمالِ خود نباید تنها نقاط قوّتش را ببیند، بلکه باید بدنبالِ جبرانِ نقاط ضعف و خطاهایش باشد.
*اعتراف به گناه، انتقاد از خود و داشتن کارهاى خوب و صالح، زمینه‏ساز بخشایش الهى است.
*گرچه خداوند وعده‏ ى آمرزش داده، امّا انسان باید میان خوف و رجاء باشد.
*خطاکار پشیمان، به امید نیازمند است و آغوش اسلام براى پذیرش او باز است.