نیکی هایی که به انسان می رسد از خداست...

سوره مبارکه نساء آیه شریفه 79
مَّآ أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَمَآ أَصَابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِکَ وَ أَرْسَلْنَکَ لِلنَّاسِ رَسُولاً وَکَفَى بِاللَّهِ شَهِیداً
معنای آیه:
(اى انسان!) آنچه از نیکى به تو رسد از خداست و آنچه از بدى به تو برسد از نفس توست. و (اى پیامبر) ما تو را به رسالت براى مردم فرستادیم و گواهى خدا در این‏باره کافى است.

پیام آیه:
*در جهان بینى الهى، هر نیکى و زیبایى از خداست.
*در برابر تضعیف روحیّه ‏ها، باید تقویت روحیّه کرد. منافقان که بدى ‏ها را از رسول اللّه مى‏ دانستند، این آیه در جبران آن مى ‏گوید: آنچه از بدى به تو برسد از نفس توست.
*رسالت پیامبر اسلام، جهانى است و انبیا براى همه مردم وسیله‏ خیر هستند.
* امام رضا (ع) مى ‏فرماید: خداوند به انسان خطاب مى‏ کند که اراده و خواست تو نیز از من است. آرى، انسان با خواست خداوند مى ‏تواند تصمیم بگیرد.

هر کجا باشید، مرگ شما را درمى ‏یابد ...

سوره مبارکه نساء آیه شریفه 78
أَیْنَمَا تَکُونُواْ یُدْرِککُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ کُنتُمْ فِى بُرُوجٍ مُّشَیَّدَةٍ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ یَقُولُواْ هَذِهِ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَقُولُواْ هَذِهِ مِنْ عِندِکَ قُلْ کُلٌّ مِّنْ عِندِ اللَّهِ فَمَالِ هَؤُلَآءِ الْقَوْمِ لَایَکَادُونَ یَفْقَهُونَ حَدِیثاً

معنای آیه:
هر کجا باشید، مرگ شما را درمى ‏یابد هر چند در دژهاى مستحکم (یا ستارگان) باشید. اگر به آنان (منافقان) نیکى وپیروزى برسد، مى ‏گویند: این از سوى خداست، و اگر بدى به ایشان رسد، مى ‏گویند: این از جانب تو است. بگو: همه چیز از سوى خداست. این قوم را چه شده که در معرض فهم هیچ سخنى نیستند؟

پیام آیه:
*این آیه، هم تشویقى به جهاد و نترسیدن از مرگ در جبهه‏ درگیرى است و هم پاسخى به فال بد زدنهاى منافقان است، که بجاى بررسى و فهم درست مسائل، تلخى ‏ها و شکست ‏ها را به گردن پیامبر خدا مى ‏اندازند.
*کسى که توحید و محوریّت خدا را درک نکند، هیچ یک از معارف را درک نمى ‏کند.
*پیروزى و شکست، مرگ و حیات، تلخى ‏ها وشیرینى ‏ها همه در مدار مقدرات حکیمانه خداست.

گله خداوند از ناسپاسی انسان در زمان رفاه...

سوره مبارکه یونس آیه شریفه12
وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَنَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِداً أَوْ قَآئِماً فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَن لَّمْ یَدْعُنَآ إِلَى‏ ضُرٍّ مَّسَّهُ کَذَلِکَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ

معنای آیه:
و هنگامى که ضررى به انسان برسد، در حالى که به پهلو خوابیده یا نشسته و یا ایستاده است، ما را مى‏ خواند، ولى چون ضرر را از او برطرف ساختیم، چنان به راه خود مى ‏رود که گویى هرگز ما را براى گرفتارى که به وى رسیده بود، نخوانده است! این‏گونه براى اسرافکاران، عملکردشان زیبا جلوه مى ‏کند.
پیام آیه:
*بارها خداوند از ناسپاسى انسان گِله کرده که در هنگام اضطرار و سختى خدا را مى‏ خواند، ولى پس از حلّ مشکل، از خدا غافل مى ‏شود و او را فراموش مى ‏کند..
*ایمان به خداوند، در عمق روح انسان عجین شده و حوادث تلخ، عامل بیدارى این وجدان وفطرت خداجوى اوست.
*آنان که دعا و نیایش موسمى دارند، مورد انتقاد وکارشان بى ‏ارزش است.
*دعا در هر حال جایز است؛ ایستاده، نشسته یا خوابیده. و نیایش خالصانه، سبب رفع گرفتارى است.
*انسان، ناسپاس است و مرفّهان، از خودراضى ‏اند.
*آنان که خدا را فراموش کنند، زندگى مادّى در نظرشان زیبا جلوه مى ‏کند.
*هر کس در رفاه، غافل ودر گرفتارى دعا کند، مسرف است.

اگر خداوند مردم را به زودی کیفر کند ، همه نابود مى‏ شوند...

سوره مبارکه یونس آیه شریفه 11
وَلَوْ یُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَیْرِ لَقُضِىَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ فَنَذَرُ الَّذِینَ لَا یَرْجُونَ لِقَآءَنَا فِى طُغْیَنِهِمْ یَعْمَهُونَ‏

معنای آیه:
و اگر خداوند براى مردم به همان شتاب که براى خود خیر مى ‏طلبند، در رساندن بلا به آنان شتاب مى ‏نمود، قطعاً اجلشان فرا رسیده بود. پس کسانى را که به دیدار ما امید (و باور) ندارند به حال خود رها مى ‏کنیم تا در سرکشى خویش سرگردان بمانند.
پیام آیه:
*مشابه مفهوم این آیه، در سوره‏ کهف آیه‏ 58 و سوره فاطر آیه‏ 45 نیز آمده است که اگر خداوند مردم را زود به کیفر کارهایشان برساند و مؤاخذه کند، همه نابود مى ‏شوند.به علاوه اختیار که اساس تکلیف است ازبین می‏رود و اطاعت، جنبه‏ اضطرارى پیدا مى‏ کند.
*ممکن است معناى «استعجالهم بالخیر» این باشد که سنّت خداوند در خیررسانى، سرعت و در شرّ رسانى، با مهلت است و معناى جمله این باشد که خداوند در خیررسانى سرعت وعجله دارد.
*اگر خداوند در دنیا، بدکاران را کیفر فورى مى ‏داد، کسى باقى نمى ‏ماند و نسل بشر منقرض مى ‏شد.
*یکى از سنّت‏هاى الهى، «استدراج» در عذاب ومهلت‏ دادن به ظالمان است.
*انکار و بى‏ توجّهى به قیامت، موجب طغیان و رها شدن به حال خود و محروم شدن از الطاف الهى است.

سلام ، کلام اهل بهشت است...

سوره مبارکه یونس آیه شریفه 10
دَعْوَیهُمْ فِیهَا سُبْحَنَکَ اللَّهُمَّ وَتَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلَمٌ وَءَاخِرُ دَعْوَیهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِینَ
معنای آیه:
دعا و نیایش آنان در بهشت، «سبحانک اللّهم» (خدایا تو پاک و منزّهى) است و درودشان در آنجا سلام است و پایان نیایش آنان، «الحمد للّه ربّ العالمین» (سپاس و ستایش مخصوص خداست) مى ‏باشد.

پیام آیه:
*سلام ، کلام اهل بهشت است و در بهشت، سلام فضاى همه جا را پر مى ‏کند: سلام از سوى خداوند، سلام از سوى فرشتگان و سلام از سوى بهشتیان نسبت به هم.
*الحمد للّه، کلام انبیا و اولیاست و حضرت نوح (ع) پس از نجات از قوم ظالم، «الحمد للّه» گفت و ابراهیم (ع) نیز خدا را حمد کرد که در سنّ پیرى اسماعیل واسحاق را به او بخشیده است.
*«الحمد للّه» سخن مؤمنان و کلام بهشتیان است.
*مؤمنان، در برابر صفات الهى مى ‏گویند: «سبحانک»، در برابر سایر مؤمنان مى ‏گویند:«سلام» ودر مقابل کامیابى از نعمت‏هاى الهى مى ‏گویند:«الحمدللَّه»

در برابر قهر الهی محافظی نیست...

سوره مبارکه رعد آیه شریفه 34
لَّهُمْ عَذَابٌ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْأَخِرَةِ أَشَقُّ وَمَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ‏
معنای آیه:
براى آنان در زندگى دنیا عذابى است و قطعاً عذاب آخرت سخت ‏تر است و در برابر (قهر) خداوند هیچ محافظى برایشان نیست.
پیام آیه:
*بر اساس آیات الهی عذاب آخرت سخت‏ تر است، زیرا:
*در قیامت اسباب و وسایل قطع مى‏ گردد.
*نسب و فامیلى، دیگر کارآیى ندارد.
*فدیه قبول نمى‏ شود هر چند که حاضر است بستگان و حتّى تمام جهان را فدا کند.
*عذرخواهى مفید نیست.
*دوستان یکدیگر را رها مى ‏کنند.
*دوام دارد و همیشگى است.
*تخفیفى در کار نیست.
*هم روحى و هم جسمى است.

کسى که فرستادگان الهى را مسخره کند، کافر است...

سوره مبارکه رعد آیه شریفه 32
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کَانَ عِقَابِ‏
معنای آیه:
و همانا پیامبرانى پیش از تو (نیز) به استهزاء گرفته شدند، امّا من به کسانى که کفر ورزیدند مهلت دادم سپس آنان را (به قهر خود) گرفتم، پس (بنگر که) کیفر من چگونه بود.
پیام آیه:
*شناخت تاریخ پیامبران، عامل صبر و بردبارى در برخورد با مشکلات و تحمّل سختى ‏ها و مصائب است.
*مهلت دادن، سنّت حتمى و همیشگى الهى است و مؤمن از این فرصت براى توبه وعمل صالح بهره ‏بردارى مى ‏کند، اما کافر بر گناهان خویش اصرار مى ‏ورزد.
*به مهلت الهى مغرور نشویم، که قهر او یکدفعه مى ‏رسد.
*اگر کسى را براى انجام کارى مأمور مى ‏کنید، خطرات و سختى ‏هاى کار را به او گوشزد نمایید و به او روحیه دهید.

قرآن براى هیچ پیامبرى به اندازه‏ حضرت موسى معجزه نقل نکرده است ...

سوره مبارکه اعراف آیه شریفه 103
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُوسَى‏ بَِایَتِنَآ إِلَى‏ فِرْعَوْنَ وَمَلَإِیْهِ فَظَلَمُواْ بِهَا فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ‏

معنای آیه:
سپس موسى را پس از آن پیامبران پیشین، همراه با آیات و معجزات خود به سوى فرعون و سران (قوم) او مبعوث کردیم، امّا آنان به آیات ما ستم کردند (و کفر ورزیدند)، پس بنگر که پایان کار مفسدان چگونه است؟!

پیام آیه:
*سوره اعراف، اوّلین سوره‏ مکّى است که داستان موسى را مطرح کرده است. نام حضرت موسى 136 بار در قرآن آمده و نام هیچ کس دیگر به این تعداد ذکر نشده است. به گفته‏ تفسیرالمیزان، قرآن براى هیچ پیامبرى به اندازه‏ حضرت موسى معجزه نقل نکرده است.
*داستان حضرت موسى (ع) در قرآن را مى ‏توان به پنج مرحله تقسیم کرد:
*دوران تولّد و کودکى. 

*فرار از مصر به مَدیَن و ماندن نزد حضرت شعیب. 

*بعثت و برخوردهایش با فرعون
*نجات او و قومش از سلطه‏ فرعون و بازگشت به صحراى سینا

*برخوردهاى او با قوم بنى ‏اسرائیل.
*یکى از فلسفه‏ هاى بعثت پیامبران، مبارزه با طاغوت است.
*تکذیب پیامبران و آیات الهى، از مصادیق ظلم است.
*تاریخ را تحلیل کنیم و از آن عبرت بگیریم.

خداوند هیچ ستمى برای کسی نمى ‏خواهد...

سوره مبارکه آل ‏عمران آیه شریفه108

تِلْکَ ءَایَتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَمَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِّلْعَلَمِینَ‏
معنای آیه:
اینها آیات خداوند است که ما آن را به حقّ بر تو مى ‏خوانیم و خداوند هیچ ستمى را بر جهانیان نمى ‏خواهد.
پیام آیه:
*نزول آیات الهى بر پیامبر، بدون کم وکاست وبراساس حقّ و حقیقت است. همچنین عمل‏ ها و عکس ‏العمل ‏ها، پاداش‏ها وکیفرهاى امّت‏ها، مطابق یک‏سرى اصول و سنّت‏هاى پایدار است.
*خداوند، نه بر بندگان تکلیفِ فوق طاقت مى ‏کند و نه در کیفر و پاداش، شرایط و استعدادها و توان افراد را یکسان مى ‏بیند، که اینها موجب ظلم مى ‏گردد.
*:ظلم را کسى روا مى‏ دارد که یا کمبود داشته باشد و یا نتواند از راه حقّ به مقصود خود نایل شود و یا از بدى و زشتى ستم غافل باشد، و بر خداوند سبحان هیچ‏ یک از این موارد صادق نیست.
*خداوندى که همه چیز از اوست و بازگشت همه چیز نیز به سوى اوست، چه نیازى به ظلم کردن دارد؟!

خطر ارتداد برای همه وجود دارد...

سوره مبارکه آل‏ عمران آیه شریفه106
یَوْمَ تَبْیَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِینَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَکَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمَنِکُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا کُنْتُمْ تَکْفُرُونَ‏

معنای آیه:
(قیامت) روزى (است) که صورت‏هایى سفید و نورانى، و صورت‏هایى سیاه مى ‏شوند. پس کسانى که روسیاه شدند، (از آنان سؤال مى‏ شود:) آیا بعد از ایمانتان کفرورزیدید؟ پس به خاطر کفرتان عذاب الهى را بچشید.
پیام آیه:
*روسفیدى و روسیاهى در قیامت، در حقیقت تجسّم همان حالات و روحیّات انسان در دنیاست.
*کسانى که در دنیا ولایت خدا را پذیرفته ‏اند، خداوند آنها را از ظلمات به نور مى ‏برد ودر آن روز با چهره‏اى نورانى حاضر مى ‏شوند، ولى آنان که به ولایت طاغوت گردن نهاده ‏اند، طاغوت‏ها آنان را از نور به ظلماتِ هوس و تفرقه وشرک وجهل سوق مى ‏دهند و در قیامت در سیاهى وتاریکى محشور مى ‏شوند.
*در قرآن شانزده مرتبه کفرِ بعد از ایمان، دوبار کفرِ بعد از اسلام، سه ‏بار گوساله پرستى بعد از خداپرستى، وبیست وهفت مرتبه انکار بعد از علم وبیّنه، مطرح شده که همه‏ این موارد نشان‏دهنده خطر ارتداد براى همه ما، و هشدارى جدّى است.