یهودیان تصور می کردند کیفر و آزمایشی ندارند...

سوره مبارکه مائده آیه شریفه 71
وَحَسِبُواْ أَلَّا تَکُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ کَثِیرٌ مِّنْهُمْ وَاللَّهُ بَصِیرُ بِمَا یَعْمَلُونَ‏
معنای آیه:
 
(یهودیان چون خود را برتر از مردم و اولیاى خدا مى ‏پنداشتند) گمان کردند کیفر و آزمایشى (برایشان) نخواهد بود، پس (از دیدن حقایق) کور و (از شنیدن حقایق) کر شدند. سپس خداوند (لطف خویش را بر آنان باز گرداند و) توبه ‏شان را پذیرفت. دگر بار بسیارى از آنان (از دیدن و شنیدن آیات الهى) کور و کر شدند و خداوند به آنچه مى‏کنند، بیناست.
پیام آیه:
«فتنة» در آیه، یا به معناى آزمون و یا به معناى عذاب است.
بنى‏اسرائیل مى‏ پنداشتند آزمایش‏ها یا قهر و عذاب الهى، مربوط به دوران حضرت موسى‏(ع) بوده و شامل آنان نمى‏شود. از این رو سرگرم زندگى مادّى، رفاه‏ طلبى و بى‏ تفاوتى نسبت به آیات الهى شدند.
*امام صادق‏(ع) درباره‏ ى «وحسبوا ان لا تکون فتنة» فرمود: مقصود زمانى است که پیامبر در بین آنان نبود،؛ زمانى است که پیامبر از دنیا رفت، زمانى است که امیرالمؤمنین‏(ع) به خلافت رسید و تا روز قیامت است.