تجارت برخی را از یاد خدا باز نمی دارد...

سوره مبارکه نور آیه شریفه 37
رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلاَةِ وَ إِیتَآءِ الزَّکَاةِ یَخَافُونَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ
معنای آیه:
 مردانى که هیچ تجارت و معامله‏ اى، آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات، به خود مشغول نمی‏سازد، آنها از روزى که در آن، دلها و چشم‏ها دگرگون می‏شود، بیمناکند.
 پیام آیه:
*در حدیث می‏خوانیم: مراد از کسانى که در این آیه از آنها یاد شده است، تجارى هستند که با شنیدن صداى اذان، تجارت را رها می‏کنند و به سوى نماز می‏روند.
*تجارت، تنها عاملى نیست که انسان را سرگرم می‏کند و از یاد خدا باز می‏دارد، عوامل دیگرى نیز در قرآن کریم ذکر شده است، از جمله: تکاثر، آرزو، فرزند و دوست بد.
*کسانى که تجارت آنان را غافل نکند، مردان بزرگى هستند و تلاش و اقتصاد منهاى یاد خدا، پوچ و بی ‏ارزش است.