سوره مبارکه نور آیه شریفه 37
رِجَالٌ لَّا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیْعٌ عَن ذِکْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلاَةِ وَ إِیتَآءِ الزَّکَاةِ یَخَافُونَ یَوْماً تَتَقَلَّبُ فِیهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ
معنای آیه:
مردانى که هیچ تجارت و معامله اى، آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداخت زکات، به خود مشغول نمیسازد، آنها از روزى که در آن، دلها و چشمها دگرگون میشود، بیمناکند.
پیام آیه:
*در حدیث میخوانیم: مراد از کسانى که در این آیه از آنها یاد شده است، تجارى هستند که با شنیدن صداى اذان، تجارت را رها میکنند و به سوى نماز میروند.
*تجارت، تنها عاملى نیست که انسان را سرگرم میکند و از یاد خدا باز میدارد، عوامل دیگرى نیز در قرآن کریم ذکر شده است، از جمله: تکاثر، آرزو، فرزند و دوست بد.
*کسانى که تجارت آنان را غافل نکند، مردان بزرگى هستند و تلاش و اقتصاد منهاى یاد خدا، پوچ و بی ارزش است.