سوره مبارکه بینة آیه شریفه 8
جَزَآؤُهُمْ
عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ
خَالِدِینَ فِیهَآ أَبَداً رَّضِىَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ ذَ
لِکَ لِمَنْ خَشِىَ رَبَّهُ
معنای آیه:
پاداش آن گروه در نزد
پروردگارشان، باغهاى جاودانهاى است که زیر آن نهرها جارى است. (آنان) براى
همیشه در بهشت جاودانهاند، خدا از آنان راضى است و آنان نیز از او راضى.
این مقام مخصوص کسى است که از پروردگارش خشیت دارد.
پیام آیه:
* «خَشیت» به آن خوفى گفته مىشود که بر اساس تعظیم و عظمت باشد.
این آیه مىفرماید: بهشت مخصوص اهل خشیت است.
*بهشت جسم، باغ و نهر و بهشت روح، رضاى خداوند است.
*خشیت الهى، سرچشمه عمل به دستورات الهى است.
*جاودانگى بهشت براى مؤمنان قطعى است.