چشم داشت به لطف الهی ...

سوره مبارکه قیامت آیه شریفه 23
إِلَى‏ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
معنای آیه:
و به (لطف و پاداش) پروردگارشان چشم دوخته ‏اند.
پیام آیه:
*یکی از گناهان کبیره، یأس و ناامیدی از رحمت خداوند است و در قرآن کریم نیز نهی صریح از آن شده است .
*چنانکه می‌فرماید: ای بندگان من که بر خود ستم و اسراف کرده اید از رحمت خدا نا امید نشوید.
*چون روز رستاخیز فرا رسد، خداوند تبارک و تعالى چنان رحمت خود را گسترش می‏دهد که ابلیس هم بر رحمت حق تعالى طمع می‏بندد.

نابود کردن کفّار براى خداوند آسان است...

سوره مبارکه غافر آیه شریفه 22
ذَ لِکَ بِأَنَّهُمْ کَانَت تَّأْتِیهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَکَفَرُواْ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ إِنَّهُ قَوِىٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ‏
معنای آیه:
این (قهر الهى) به خاطر آن بود که پیامبرانشان همراه با دلائل روشن به سراغ آنان مى‏آمدند  ولى آنان کفر ورزیدند، پس خداوند آنان را به قهر خود گرفت. همانا او قوى و سخت کیفر است.
پیام آیه:
*فرستادن انبیا یک سنّت الهى در تاریخ است و  انبیا به سراغ مردم مى‏رفتند، نه آنکه منتظر باشند مردم به سراغ آنان بیایند.
*تا خداوند اتمام حجّت نکند قوم یا فردى را مؤاخذه نمى‏کند.
 *همه‏ انبیا معجزه داشته‏اند و در دلیل و اعجاز آنان هیچ نقطه ابهامى نبوده است.
 *کفر و سرکشى زمینه سقوط و فروپاشى تمدن‏هاست .

داورى به حقّ از شئون الهى است ...

سوره مبارکه غافر آیه شریفه 20
وَاللَّهُ یَقْضِى بِالْحَقِ‏ّ وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا یَقْضُونَ بِشَىْ‏ءٍ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ
معنای آیه:
و خداوند به حقّ داورى مى‏کند و معبودهایى که جز او مى‏خوانند هیچ حکمى نمى‏کنند. همانا خداوند اوست شنواى بینا.
پیام آیه:
*لازمه‏ داورى، آگاهى است  و داور به حقّ باید بینا و شنوا باشد و شنوا و بیناى حقیقى فقط پروردگار یکتا ست.
*معبودهاى غیر خدایى یا قدرت داورى ندارند و یا به حقّ داورى نمى‏کنند.

شرط قبولى عمل صالح، ایمان به خداست...

سوره مبارکه طه آیه شریفه 112
وَمَن یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا یَخَافُ ظُلْماً وَ لَا هَضْماً
معنای آیه:
و (امّا) هر کس از کارهاى نیکو انجام دهد و مؤمن باشد، پس (در آن روز) نه از ستم و کاستى (در پاداشش) نترسد.
پیام آیه:
*اگر چه انجام تمام کارهاى شایسته امکان پذیر نیست، ولى باید به اندازه‏ توان و طاقت، کار صالح انجام داد.
*نه تنها کارهاى بزرگ که ذره ّ‏اى از کار صالح بی پاداش نمی ‏ماند.
*ایمان از عمل جدا نیست، ایمان بى عمل، مثل درخت بى ثمر و عمل بی ‏ایمان همچون درخت بی ‏ریشه است.
*با آنکه پاداش، تفضّل الهى است نه استحقاق انسان، امّا خداوند در پاداش کسى کوتاهى نمی‏کند و کم نمی‏گذارد.

خداوند صاحب انتقام است...

سوره مبارکه ابراهیم آیه شریفه 47
فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ‏
معنای آیه:
مپندارید که خداوند وعده ‏اى را که به پیامبرانش داده است تخلّف می‏کند، قطعاً خداوند شکست ‏ناپذیر و صاحب انتقام است.
پیام آیه:
*خدای متعال در قرآن چهار بار خود را با وصف "ذو انتقام" معرفی نموده است.
*"ذوانتقام" از اسمای حسنای خداوند است که در همه ی موارد در کنار اسم "عزیز" آمده است.
* علت همراه بودن این دو اسم در قرآن کریم این است که عزت به معنای چیره شدن و برتری یافتن است و کسی می‌تواند انتقام بگیرد که بر دیگران برتری و تسلط داشته باشد.
*انتقام گرفتنِ انسان همراه با کینه و تشفّى دل است، ولى انتقام الهى بر اساس عدل و حکمت و تأدیب است.
*مهلتى که خداوند به کفّار و ستمگران می‏دهد، بر اساس یک سنّت و حکمت است نه از روى غفلت و تخلّف از وعده‏ ها.

سنّت خداوند بر مهلت دادن است...

سوره مبارکه ابراهیم آیه شریفه 42
وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَفِلاً عَمَّا یَعْمَلُ الظَّلِمُونَ إِنَّمَا یُؤَخِّرُهُمْ لِیَوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصَرُ
معنای آیه:
خداوند را از آنچه ستمگران انجام می‏دهند غافل مپندار، همانا او (کیفر و حساب) آنان را براى روزى به تأخیر می ‏اندازد که چشم‏ها (از حیرت و وحشت) آن روز خیره می ‏ماند.
پیام آیه:
*خداوند هم عادل است و هم قادر و هم به عملکرد ستمگران عالم، لکن تأخیر کیفر به خاطر آن است که دنیا ظرفیت پاداش یا کیفر کامل را ندارد و سنّت خداوند بر این است که بندگانش را مهلت دهد، تا اگر قابلیّت داشته باشند توبه کنند و اگر قابل نبودند، در قیامت به حسابشان برسد.

برخی در دل خدا را باور دارند اما باز انکار می کنند...

سوره مبارکه نمل آیه شریفه 14
وَجَحَدُواْ بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَآ أَنفُسُهُمْ ظُلْماً وَعُلُوّاً فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ
معنای آیه:
و با آن که در دل به آن یقین داشتند، از روى ستم و برترى جویى ؛ انکارش کردند، پس بنگر که فرجام تبهکاران چگونه است.
پیام آیه:
*ابوعمر زبیرى از امام صادق(ع) انواع کفر را که در قرآن آمده سؤال کرد، امام فرمود: کفر پنج نوع است: یکى از اقسام آن این است که انسان در دل باور و شناخت دارد، ولى باز هم انکار مى‏کند. سپس این آیه را تلاوت فرمودند.
*علم و یقین، اگر با تقوا همراه نباشد کارساز نیست.
*بسیارى از کفّار در دل ایمان دارند و انگیزه‏ انکارشان جهل نیست، بلکه ظلم و برترى ‏جویى است.
* فرجام کار مفسدان، سقوط و تباهى است.

نور خدا خاموش شدنی نیست...

سوره مبارکه صف آیه شریفه 8
یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُواْ نُورَ اللَّهِ بِأَفوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِّمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ‏
معنای آیه:
آنان تصمیم دارند که نور خدا را با دهان‏ها (و سخنان و افتراها)ى خود خاموش کنند، در حالى که خداوند کامل کننده نور خویش است، هرچند کافران ناخشنود باشند.
پیام آیه:
*خداوند در این آیه برای اینکه نشان دهد دشمنان حق ،  قادر نیستند آئین او را برچینند ضمن تشبیه جالبى مى فرماید: آنان مى خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند!
*همان گونه که خداوند اراده کرده،  این نور الهى روز به روز در گسترش است و دامنه اسلام هر زمان نسبت به گذشته وسیعتر مى شود وآمارها نشان مى دهد که جمعیت مسلمانان جهان على رغم تلاش هاى مشترک «صهیونیستها»، «صلیبیها» ودیگر دشمنان اسلام رو به افزایش است.

مقربان الهی از اطاعت خداوند سرباز نمی زنند...

سوره مبارکه اعراف آیه  شریفه206
إِنَّ الَّذِینَ عِندَ رَبِّکَ لَا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیُسَبِّحُونَهُ وَلَهُ یَسْجُدُونَ
معنای آیه:
همانا کسانى که مقرّبان درگاه پروردگارت هستند، از پرستش او سر باز نمی ‏زنند، او را تسبیح می‏گویند و براى او سجده می‏کنند.
پیام آیه:
*یعنى مقرّبان درگاه خداوند، هم شامل فرشتگان می‏شود، هم بندگان‏ وارسته‏ اى که خود را در محضر خدا می‏بینند.
*با عبادت، خود را همرنگ و هماهنگ فرشتگان سازیم.
*مستکبر، به مقام قرب الهى نمی‏رسد و مقرّبان الهى، متواضع و فروتن بوده و تکبّر نمی ‏ورزند.
*به عبادت خود مغرور نشویم، چون خداوند فرشتگانى دارد که پیوسته در حال عبادت‏ اند.

معبودی جز خداوند نیست...

سوره مبارکه آل‏عمران آیه شریفه 18
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَآ إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَِکَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لَآ إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمٌ‏
معنای آیه:            
خدایى که همواره به عدل و قسط قیام دارد، گواهى داده که معبودى جز او نیست و فرشتگان و صاحبان دانش (نیز به یگانگى او گواهى داده ‏اند) جز او که مقتدر حکیم است، معبودى نیست.
پیام آیه:
خداوند با ایجاد نظام واحد در هستى، بر یگانگى ذات خود گواهى می‏دهد، یعنى هماهنگى و نظم موجود در آفرینش، همه گواه بر حاکمیّت قدرتى یگانه بر هستى است.
*شهادت عملى، بهترین نوع شهادت است. هماهنگى در میان آفریده‏ ها، بهترین نمونه‏ گواهى بر یکتایى خداست.
*راه ایمان به خدا، علم است وعلم واقعى، انسان را با سرچشمه هستى آشنا می‏کند.
*عدل الهى، در کنار توحید مطرح است. بر خلاف دیگر قدرتمندان که هر کجا احساس یکتایى و نداشتن رقیب و شریک کنند، زور می‏گویند، او یکتایى است که به پا دارنده‏ى عدل است.