سوره مبارکه طه آیه شریفه 131
وَلَا
تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ
زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ
خَیْرٌ وَأَبْقَى
معنای آیه:
و هرگز به متاعى که ما به گروهى
از آنها داده ایم، چشم مدوز که (این) شکوفه و جلوه زندگى دنیاست (و ما
میخواهیم) تا آنها را در آن بیازمائیم و (به یقین) روزىِ پروردگارت بهتر و
پایدارتر است.
پیام آیه:
*از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمودند: هر کس چشم به دست مردم داشته باشد، غم او طولانى گردد و غیظش باقى ماند.
*گرچه
قرآن کریم، مال دنیا را خیر، فضل و زینت میداند و بهره مندى از آن را
حلال و مجاز میشمارد، لیکن دلبستگى شدید به آن را مذمّت میکند. چرا که
زندگى دنیا مثل یک غنچه، عمرى کوتاه دارد و با یک نسیم از بین میرود.
*همه دارایى هاى انسان رزق او نیست. چون بسیارند کسانى که همه نوع امکانات دارند، امّا بهره خودشان کم است.