سوره مبارکه فاطر آیه شریفه 33
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤاً وَ لِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ
معنای آیه:
(پاداش
الهى و آن فضل بزرگ،) باغ هایى همیشه سرسبز است که به آنها وارد خواهند
شد، و در آنها با دستبندهایى از طلا و مروارید زینت میشوند و لباس آنان در
آن جا (از) ابریشم است.
پیام آیه:
معاد، جسمانى است و طلا و لؤلؤ که در این آیه بدان اشاره شده مربوط به زینت بدن مادّى است.
*پاداش محرومیّت موقت، کامیابى دائمى است ،اگر طلا و ابریشم، در چند روز دنیا بر مردان حرام شد، در بهشت، از آن بهرهمند میشوند.
*تکثّر و تنوّع نعمت ها،یک ارزش است.