سوره مبارکه انبیا آیه شریفه 30
أَوَلَمْ
یَرَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَنَّ السَّمَوَتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً
فَفَتَقْنَهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَآءِ کُلَّ شَىْءٍ حَىٍّ أَفَلَا
یُؤْمِنُونَ
معنای آیه:
آیا
کافران نمى بینند که آسمانها و زمین بهم بسته بودند، پس ما، آن دو را از
یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده را از آب پدید آوردیم. آیا (با این همه)
باز ایمان نمى آورند؟
پیام آیه:
*در اینکه مراد از بسته بودن و سپس باز شدن آسمانها و زمین چیست، اقوالى ذکر شده است:
*الف:
زمین و آسمان در آغاز خلقت، یک چیز بودند و آن، توده عظیمى از گازها بود،
سپس بر اثر انفجارات درونى و حرکتها، تدریجاً از هم جدا شدند.
*ب: موادّ اصلى آسمان و زمین در ابتدا یکى بوده است، ولى با گذشت زمان، شکل جدیدى پیدا کرده اند.
*ج:
مراد از بسته بودن آسمان، نباریدن ومنظور از بسته بودن زمین، گیاه نداشتن
است، خداوند آنها را گشود، از آسمان باران نازل کرد واز زمین گیاهان را
رویاند.
*سرچشمه پیدایش انسان و حیوانات، آب است. 70% بدن انسانها و حیوانات از آب است. حیات گیاهان، وابسته به آب است.