داستان فرار یهود از حکم سنگسار...

سوره مبارکه مائده آیه شریفه 42
سَمَّعُونَ لِلْکَذِبَ أَکَّلُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَآءُوکَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهمْ فَلَن یَضُرُّوکَ شَیْئاً وَإِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُمْ بَیْنَهُم بِالقِْسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ‏

معنای آیه:
آنان براى دروغ سازى به دقّت گوش مى ‏دهند و همواره مال حرام (رشوه و ربا) مى‏ خورند، پس اگر (براى داورى) نزد تو آمدند، یا میانشان داورى کن یا از آنان روى بگردان و اگر از آنان روى بگردانى پس هرگز هیچ زیانى به تو نخواهند رساند و اگر داورى کنى، پس میانشان به قسط و عدل قضاوت کن، همانا خداوند دادگران را دوست دارد.

پیام آیه:
*بعضى از یهود که زناى محصنه کرده بودند، به اُمید نجات از کیفر سنگسار که در دین یهود نیز آمده است، براى داورى نزد پیامبر آمدند، غافل از آنکه حکم اسلام هم سنگسارکردن زناکار است، چون دیدند حکم اسلام نیز همان است، حاضر به پذیرش حکم پیامبر نشدند.
*این آیه خطاب به پیامبر مى‏ فرماید: گرچه علماى یهود در اندیشه آسیب‏ رسانى به تو هستند و تو براى مکتب و جامعه اسلامى دغدغه دارى ولى خداوند نوید مى ‏دهد که اگر مصلحت را در اعراض دانستى دغدغه‏ اى نداشته باش.
*علماى یهود، رشوه‏ خوار بودند، و عوامشان مشتاق شنیدن دروغ.
*همزیستى مسلمانان با اهل کتاب، تا حدّى بود که آنان براى قضاوت، نزد پیامبر اسلام مى ‏آمدند.
*پیامبر(ص)غیر از مسئولیّت نبوّت، مسئولیّت حکومت نیز داشت.
*پیامبران، در امر حکومت و داورى، از طرف خداوند اختیاراتى دارند که طبق صلاحدید عمل کنند.
*شعاع حکومت اسلامى، اهل کتاب را نیز در برمى ‏گیرد.
*اگر حاکم اسلامى براى داورى بین کشورهاى غیر اسلامى انتخاب شد، باید عدالت، جرأت و صراحت را کاملاً مراعات کند.
*مسائل نژادى، منطقه ‏اى، تعصب ‏هاى گروهى، تمایلات شخصى و تهدیدها نباید در قضاوت‏ها تأثیر بگذارد.
*عدالت همیشه و با هر گروه، یک ارزش خداپسند است.