رعب و وحشت، از عوامل شکست کفّار در جنگ بدر بود...

سوره مبارکه انفال آیه شریفه 12
إِذْ یُوحِى رَبُّکَ إِلَى الْمَلَئِکَةِ أَنِّى مَعَکُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِینَ ءَامَنُواْ سَأُلْقِى فِى قُلُوبِ الَّذِینَ کَفَرُواْ الرُّعْبَ فَاضْرِبُواْ فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَ اضْرِبُواْ مِنْهُمْ کُلَّ بَنَانٍ‏
معنای آیه:
(به یادآور) زمانى که پروردگارت به فرشتگان وحى کرد که من با شمایم، پس شما افراد با ایمان را تقویت کنید، من نیز به‏زودى در دلهاى کافران، رُعب وترس خواهم افکند، پس فرازگردن‏ها را بزنید وهمه‏ى سرانگشتانشان را قلم کنید (وقطع کنید تا نتوانند سلاح بردارند.
پیام آیه:
*وارد کردن ضربه بر سر و مغز کفّار یا زدن سر انگشتان دست و پاى آنان، توان رزم و اسلحه به دست گرفتن را از آنان مى‏گیرد. و احتمال دارد بیانگر این باشد که اگر دشمن پیاده است، هدف سر او باشد و اگر سواره باشد، دست و پاى او را هدف قرار دهید.
*از امدادهاى الهى در جنگ بدر ایجاد رعب و وحشت در دل لشکریان کفر بود،
گزارشگران مخفى سپاه اسلام، از اردوگاه دشمن خبر آوردند که دشمن با آن همه امکانات و ساز وبرگ، بسیار ترسیده و بیمناک مى‏باشد، امّا در مقابل سپاه کوچک اسلام، با وجود کمى نفرات و امکانات، روحیّه‏اى بسیار عالى داشتند.
*قدرت و امکانات، به تنهایى عامل آرامش نیست. چرا که در جنگ بدر، مسلمانان با کمى نفرات، آرامش یافتند، امّا دشمنان فراوان و مجهّز، هراسناک شدند.