انسان و ناسپاس...

سوره مبارکه  هود آیه شریفه 9
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَنَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَوُسٌ کَفُورٌ
معنای آیه:
واگر به انسان از جانب خود نعمتى بچشانیم، سپس آن‏را از او بازپس ‏گیریم، همانا او نومید و ناسپاس خواهد بود.
پیام آیه:
*نه هر نعمتى نشانه ‏ى محبّت خداست و نه گرفتن هر نعمتى، نشانه ‏ى قهر و غضب است، بلکه چه بسا آزمایش الهى است.
  انسان چون حکمت الهى و مصالح امور را نمى‏ داند، زود قضاوت مى‏کند، مأیوس مى‏ شود و کفر مى ‏ورزد.
*نعمت‏هاى الهى، فضل و رحمت خداست، نه استحقاق ما.
انسان کم ظرفیّت است و با از دست دادن نعمتى، از رحمت گسترده ‏ى الهى مأیوس مى‏ شود.