انسان و ناسپاس...

سوره مبارکه  هود آیه شریفه 9
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَنَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَوُسٌ کَفُورٌ
معنای آیه:
واگر به انسان از جانب خود نعمتى بچشانیم، سپس آن‏را از او بازپس ‏گیریم، همانا او نومید و ناسپاس خواهد بود.
پیام آیه:
*نه هر نعمتى نشانه ‏ى محبّت خداست و نه گرفتن هر نعمتى، نشانه ‏ى قهر و غضب است، بلکه چه بسا آزمایش الهى است.
  انسان چون حکمت الهى و مصالح امور را نمى‏ داند، زود قضاوت مى‏کند، مأیوس مى‏ شود و کفر مى ‏ورزد.
*نعمت‏هاى الهى، فضل و رحمت خداست، نه استحقاق ما.
انسان کم ظرفیّت است و با از دست دادن نعمتى، از رحمت گسترده ‏ى الهى مأیوس مى‏ شود.

ناسپاسی انسان نسبت خدا...

سوره مبارکه عادیات آیه شریفه 6
إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ
معنای آیه:
همانا انسان نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است.
پیام آیه:
یکی از ویژگی های انسان ناسپاسی نسبت به خداوند متعال می باشد چنانکه بارها خداوند از ناسپاسی انسان گله کرده است که در هنگام اضطرار و سختی خدا را می خواند، ولی پس از حل مشکل از خدا غافل می شود و او را فراموش می کند.
*ناسپاسى و مال دوستى انسان را در برابر جبهه حق قرار مى‌دهد.
*انسان ها می توانند از حوادث سخت و بیدار فطرت بهره ببرند و برای همیشه موحد باشند.
*بعضی افراد با مختصر مشکل به سوی خدا می روند اما با مختصر نعمتی به طور کلی تغییر مسیر می دهند و غافل می شوند و همه چیز را به دست فراموشی می سپارند.
*با رو آوردن سختی ها و به دنبال آن رسیدن و نعمت های بزرگ آزمایش و امتحان الهی است تا انسان ها آنچه را در درون دارند آشکار کنند.
*با آنکه مردم کفران نعمت می کنند اما باز هم خداوند نعمت های خود را باز نمی دارد.