لباس در قرآن...

سوره مبارکه اعراف آیه شریفه 26
یَا بَنِى ءَادَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاساً یُوَارِى سَوْءَاتِکُمْ وَرِیشاً وَ لِبَاسُ التَّقْوَى‏ ذَ لِکَ خَیْرٌ ذَ لِکَ مِنْ ءَایَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ    
معنای آیه:
 اى فرزندان آدم! همانا بر شما لباسى فروفرستادیم تا هم زشتى (برهنگى) شما را بپوشاند و هم زیورى باشد، و(لى) لباس تقوا همانا بهتر است. آن، از نشانه‏ هاى خداست، باشد که آنان پند گیرند (و متذکّر شوند).
 پیام آیه:
با کمى دقت و تأمل در آیه مى‏توان نکته‏ها و پیام‏هایى را استفاده نمود، از جمله:
توجّه به نعمت‏هاى الهى، عامل عشق به خدا ودورى از غفلت است.
لباس، زمانى نعمت الهى است که بدن را بپوشاند.
گرچه در تهیّه‏ لباس، علاوه بر عوامل طبیعى انسان‏ها نیز تلاش مى‏کنند، ولى همه‏ى اینها به دست خداست.
پوشش وپوشاندن کار خداست، ولى برهنگى و برهنه کردن کار شیطان است.
لباس، نعمت الهى است،  و برهنگى و خلع لباس، کیفر گناه.
 پوشش و آراستگى با پوشاک و لباس‏هاى زیبا، مطلوب و محبوب خداوند است. آراستن و زینت و بهره ‏بردن از لباس‏هاى زیبا تا آنجا که به اسراف کشیده نشود، مانعى ندارد.
معنویّت در کنار مادّیت، تقوا در کنار زینت لازم است. و گرنه لباس مى ‏تواند وسیله ‏ى اسراف، تکبّر، فساد، خودنمایى، مدپرستى، شهوترانى، فخرفروشى و امثال آن شود.
آن گونه که در لباس مادى، پوشش عیوب، حفاظت از سرما و گرما و زیبایى مطرح است، تقوا هم عامل پوشش عیوب است، هم نگهدارنده از گناه و هم مایه ‏ى زیبایى معنوى انسان مى‏باشد.