اندیشه نکردن در قرآن، مورد توبیخ خداوند است...

سوره مبارکه نساء آیه شریفه 82
أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْءَانَ وَلَوْ کَانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدَواْ فِیهِ اخْتِلَفاً کَثِیراً
معنای آیه:
چرا در معانى قرآن تدّبر نمى ‏کنند؟ در حالى که اگر این قرآن، از طرف غیر خدا بود قطعاً اختلاف ‏هاى بسیارى در آن مى ‏یافتند.
پیام آیه:
*از تهمت‏ هایى که به پیامبر اسلام مى ‏زدند، آن بود که قرآن را شخص دیگرى به محمّد (ص) یاد داده است و این آیه در پاسخ آنان نازل شده است.
*معمولاً در نوع سخنان و نوشته ‏هاى افراد بشر در دراز مدّت تغییر، تکامل و تضاد پیش مى‏ آید. امّا این که قرآن در طول 23 سال نزول، در شرایط گوناگون جنگ و صلح، غربت و شهرت، قوّت و ضعف، و در فراز و نشیب ‏هاى زمان آن هم از زبان شخصى درس نخوانده، بدون هیچگونه اختلاف و تناقض بیان شده، دلیل آن است که کلام خداست، نه آموخته‏ بشر.
*فرمان تدبّر در قرآن براى همه و در هر عصر ونسلى، رمز آن است که هر اندیشمند هر زمان، به نکته‏ اى خواهد رسید.
*حضرت على‏(ع) درباره‏ بى ‏کرانگى مفاهیم قرآن فرموده است: قرآن، دریایى است که تهِ آن درک نمى ‏شود.