سپاس خدایی را که اندوه را می زداید...
دوشنبه, ۶ مهر ۱۳۹۴، ۰۱:۳۳ ب.ظ
سوره مبارکه فاطر آیه شریفه 34
وَقَالُواْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ
معنای آیه:
و گویند: سپاس براى خداوندى است که اندوه را از ما زدود، همانا پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است.
پیام آیه:
*شعار اهل بهشت، ستایش خداست.
*در فضاى بهشت، غم و غصّه نیست.
*در بهشت، در کنار نعمتهاى مادّى آرامش روحى مطرح است
* بهشت، به خاطر مغفرت و سپاسگزارى خداوند، به بهشتیان مىرسد.
*پوشاندن لغزشها و قدردانى از بندگان شایسته از شئون ربوبیّت است.
*اهل بهشت، داراى برجستگى هایى هستند که خداوند قدردان و سپاسگزار آنان است.