آهن برای حضرت داود نرم بود...

سوره مبارکه سبأ آیه شریفه 10
وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُدَ مِنَّا فَضْلاً یَا جِبَالُ أَوِّبِى مَعَهُ وَالطَّیْرَ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ
معنای آیه:
و همانا داوود را از سوى خود فضیلتى دادیم (و گفتیم:) اى کوه‏ها! با او (در تسبیح خدا) هم نوا شوید و (اى) پرندگان! (همراهى کنید) و آهن را براى او نرم کردیم.
پیام آیه:
*در حدیث می‏خوانیم که خداوند به داوود فرمود: «تو بنده خوبى هستى اگر از بیت المال مصرف نکنى! او چهل روز گریه کرد تا خداوند آهن را بدست او نرم و مشغول زره ‏بافى شد و هر روز یک زره به قیمت هزار درهم می ‏بافت و تا سیصد و شصت زره بافت»
*خداوند، به بندگان برگزیده‏ خود، عطایاى ویژه‏ اى می‏دهد و اولیاى خدا، ولایت تکوینى و قدرت بر تصّرف در هستى دارند.
*هستى، شعور دارد و مورد خطاب الهى قرار می‏گیرد ومناجات موجودات، امرى حقیقى است، نه مجازى.
*کسى که دل خود را براى خدا نرم کند، خداوند هم آهن را براى او نرم می‏کند.