برخی در دل خدا را باور دارند اما باز انکار می کنند...

سوره مبارکه نمل آیه شریفه 14
وَجَحَدُواْ بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَآ أَنفُسُهُمْ ظُلْماً وَعُلُوّاً فَانظُرْ کَیْفَ کَانَ عَقِبَةُ الْمُفْسِدِینَ
معنای آیه:
و با آن که در دل به آن یقین داشتند، از روى ستم و برترى جویى ؛ انکارش کردند، پس بنگر که فرجام تبهکاران چگونه است.
پیام آیه:
*ابوعمر زبیرى از امام صادق(ع) انواع کفر را که در قرآن آمده سؤال کرد، امام فرمود: کفر پنج نوع است: یکى از اقسام آن این است که انسان در دل باور و شناخت دارد، ولى باز هم انکار مى‏کند. سپس این آیه را تلاوت فرمودند.
*علم و یقین، اگر با تقوا همراه نباشد کارساز نیست.
*بسیارى از کفّار در دل ایمان دارند و انگیزه‏ انکارشان جهل نیست، بلکه ظلم و برترى ‏جویى است.
* فرجام کار مفسدان، سقوط و تباهى است.