تهمت جنون به پیامبر(ص)...

سوره مبارکه عراف آیه شریفه 184
أَوَلَمْ یَتَفَکَّرُواْ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ
معنای آیه:
آیا آنان فکر نکردند که هم‏نشین آنان (پیامبر اسلام،) هیچ‏گونه جنون ندارد؟ او جز هشداردهنده ‏اى آشکار نیست.
پیام آیه:
*هنوز پیامبر به مدینه هجرت نکرده بود که شبى بر کوه صفا تا پاسى از شب، مردم را به خدا دعوت کرده و از مجازات‏هاى الهى بیم و اندرز می‏داد. مشرکان گفتند: رفیق ما دیوانه شده است که چنین سخنانى بر زبانش جارى می‏شود که آیات فوق نازل شد.
*آنان به کسى تهمت جنون می‏زدند که قبل از رسالت، او را محمّد امین نام نهاده بودند.
*تهمت و جسارت، شیوه و عمل اهل فکر و اندیشه نیست.
*پیامبر، مصاحب و هم ‏صحبت مردم است. اگر دیوانه بود، چرا قبلاً نگفتند و چرا سالها با او هم صحبت شدند؟