نعمت های خدا را به یاد آوریم...
سوره مبارکه مائده آیه شریفه 20
وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یَقَوْمِ اذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَعَلَ فِیکُمْ أَنبِیَآءَ وَجَعَلَکُم مُّلُوکاً وَءَاتَکُمْ مَّا لَمْ یُؤْتِ أَحَداً مِّنَ الْعَلَمِینَ
معنای آیه:
و (به یاد آورید) زمانى که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد آورید، هنگامى که در میان شما پیامبرانى قرار داد و شما را پادشاهان قرار داد و به شما چیزهایى داد که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.
پیام آیه:
*یاد نعمتها، عامل عشق به خدا، شکر نعمتهاى او و تعبّد و تسلیم در برابر دستورات اوست.
*نعمتهایى چون: عبور از رود نیل، نزول منّ و سلوى و جوشیدن دوازده چشمه آب از نعمتهاى ویژه بنی اسرائیل بود .
*از بزرگترین نعمتها، نعمت نبوّت، حکومت و قدرت است.
*از تاریخ عبرت بگیریم. قوم موسى پس از برخوردارى از لطف ویژه الهى و رسیدن به حکومت، گرفتار ذلت و مسکنت شدند.