نعمت ها موجب فخر فروشی انسان می شود...

سوره مبارکه  هود آیه شریفه 10
وَلَئِنْ أَذَقْنَهُ نَعْمَآءَ بَعْدَ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئَاتُ عَنِّى إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ
معنای آیه:
و اگر پس از سختى و محنتى که به انسان رسیده، نعمتى به او بچشانیم (چنان مغرور مى‏شود که) مى‏گوید: همانا گرفتارى‏ها از من دور شد (و دیگر به سراغم نخواهد آمد)، بى‏ گمان او شادمان و فخرفروش است.
پیام آیه:
*روزگار همیشه یکسان نیست، بلکه طبق روایات روزگار دو چهره دارد: گاهى با تو و گاهى بر علیه توست. آنگاه که به نفع توست، مغرور مشو و آنگاه که به ضرر توست، صبر پیشه کن، زیرا در هر حال مورد آزمایش الهى هستى.
*نعمت‏هایى که پس از سختى ‏ها و مشکلات به انسان مى ‏رسد، باید عامل شکر و ذکر باشد، نه وسیله‏ى فخر و طرب.
*دو چیز شادى را خطرناک مى‏کند: یکى تحلیل غلط و دیگر آنکه این شادى سبب تحقیر دیگران و فخرفروشى خود شود.