مالیات اقلیّت‏هاى مذهبى در جامعه اسلامى...

سوره مبارکه توبه آیه شریفه 29

قَتِلُواْ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْیَوْمِ الْأَخِرِ وَلَایُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَبَ حَتَّى‏ یُعْطُواْ الْجِزْیَةَ عَن یَدٍ وَهُمْ صَغِرُونَ

 معنای آیه:

با کسانى از اهل کتاب (یهود، نصارى، مجوس، صابئین،) که به خدا و روز قیامت ایمان نمى‏ آورند و آنچه را خدا و رسولش حرام کرده‏اند، حرام نمى ‏شمرند و به دین حقّ گردن نمى ‏نهند بجنگید، تا با خوارى و ذلّت، به دست‏ خود جزیه بپردازند.
پیام آیه:
همان‏گونه که مسلمانان با پرداخت خمس و زکات، به دولت اسلامى کمک مى‏کنند و از مزایاى امنیّت و خدمات بهره‏مند مى‏ شوند، اهل کتاب نیز با پرداخت مبلغى به نام جِزیه، بودجه‏اى را که صرف آنها مى‏شود، تا حدّى تأمین مى‏کنند.
مقدار جزیه را نیز رهبر مسلمین تعیین مى‏کند. البتّه باید به اندازه‏اى باشد که پرداخت آن براى اهل کتاب سنگین باشد. «وهم صاغرون»
امام صادق‏ علیه السلام فرمود: اگر مقدار جزیه کم باشد، در پرداخت تفاوتى در روحیّه ‏ى آنان حاصل نشده و احساس حقارت نمى‏کنند.
با اینکه اهل کتاب، به خدا و قیامت ایمان دارند، ولى در آیه آنان را نسبت به خدا و قیامت بى‏ایمان معرّفى کرده است، زیرا قرآن، کسانى را که به بخشى از معارف ایمان دارند و بخشى را منکرند، کافر مى‏داند. «یقولون نؤمن ببعضٍ و نکفر ببعض... اولئک هم الکافرون حقّا»به علاوه اگر ایمان به مبدأ و معاد آمیخته به خرافات باشد، به منزله‏ى کفر است.
گرفتن مالیات سرانه از اهل کتاب، الزامى است وباید از موضع قدرت و به صورت نقدى باشد وآنان نیز با تواضع وتسلیم بپردازند. «عن یدٍ، صاغرون»