حسرت در روز قیامت...
سوره مبارکه زمر آیه شریفه 56
أَن تَقُولَ نَفْسٌ یَا حَسْرَتَى عَلَى مَا فَرَّطتُ فِى جَنبِ اللَّهِ وَإِن کُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِینَ
معنای آیه:
تا مبادا (در قیامت) کسى بگوید: دریغا بر من بر آن چه در (کارى که) جهت الهى (داشته) کوتاهى کردهام و همانا من از مسخره کنندگان (آیات او) بودم.
پیام آیه:
*در این آیه شریفه حسرت به معناى پشیمانى شدید و تفریط به معناى کوتاهى کردن و جَنب به معناى جهت و ناحیه است.
*در روایات میخوانیم که: امامان معصوم (ع) «جنب اللّه» هستند و در بیش از ده حدیث آمده که کوتاهى در جنب اللّه، حمایت نکردن از امیرالمؤمنین(ع)
است.
*امام باقر (ع) میفرماید: شدیدترین حسرت در قیامت براى علمایى است که به علم خود عمل نکردند.
*قیامت، روز حسرت است و ترک انابه و تسلیم و پیروى از وحى، کوتاهى کردن است.
* قیامت، روز اقرار و اعتراف است و ریشه کوتاهى ها، سبک شمردن دستورات الهى و بدتر از آن مسخره کردن آنهاست.