بدعت و مبارزه با آن...

سوره مبارکه انعام آیه شریفه159
 إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُواْ دِینَهُمْ وَکَانُواْ شِیَعاً لَسْتَ مِنْهُمْ فِى شَىْ‏ءٍ إِنَّمَا  أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُواْ یَفْعَلُونَ‏
معنای آیه:
 (اى پیامبر!) تو را با کسانى که دین خود را پراکنده ساخته و گروه گروه شدند، هیچ گونه ارتباطى نیست. (تو مسئول آنان نیستى و) سرنوشت کارشان تنها با خداست، آنگاه او آنان را به عملکردشان آگاه خواهد کرد.  
پیام آیه:
تفرقه ‏افکنى در دین، یعنى بدعت‏گذارى و تفسیر دین به رأى خود که در قرآن و حدیث، شدیدترین تعبیرات، درباره این گونه کسان آمده است.
*قرآن می‏فرماید: واى بر آنان که با دست خود مطلبى می‏نویسند، سپس می‏گویند: این از طرف خداوند است.
*امام على‏(ع) می‏فرماید: هرگاه بدعتى آید، سنّتى می‏رود و یکى از وظایف انبیا و علما، بدعت‏ زدایى و جلوگیرى از تحریف‏ هاست.
*در روایات آمده است: توبه‏ صاحب بدعت، پذیرفته نمی‏شود و خداوند، هیچ عملى را از بدعت گذار قبول نمی‏کند.