غنا و موسیقى...

سوره مبارکه لقمان آیه شریفه 6
 وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِى لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَیَتَّخِذَهَا هُزُواً أُوْلَئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ
معنای آیه:
و برخى از مردم، خریدار سخنان بیهوده و سرگرم کننده‏اند، تا بى هیچ علمى، (دیگران را) از راه خدا گمراه کنند و آن را به مسخره گیرند؛ آنان برایشان عذابى خوار کننده است.
پیام آیه:
از دیدگاه اسلام، آهنگ‏هایى که متناسب با مجالس فسق و فجور و گناه باشد و قواى شهوانى را تحریک نماید، حرام است، ولى اگر آهنگى مفاسد فوق را نداشت، مشهور فقها می‏گویند: شنیدن آن مجاز است.
* امام باقر(ع)فرمود: غنا، از جمله گناهانى است که خداوند براى آن وعده‏ آتش داده است، سپس آیه فوق را تلاوت فرمود. بنابراین غنا، از گناهان کبیره است، زیرا گناه کبیره به گناهى گفته می‏شود که در قرآن به آن وعده‏ عذاب داده شده است.
* در سوره‏ حج می‏خوانیم: از سخن باطل دورى کنید. امام صادق‏(ع) فرمود: مراد از سخن باطل آوازه خوانى و غناست.
* از امام صادق و امام رضا(ع)نیز نقل شده که یکى از مصادیق سخنان بیهوده در سوره‏ لقمان، غنا می‏باشد.