ادای حقّ خویشاوند ، بیچاره و در راه مانده...

سوره مبارکه اسراء آیه شریفه 26
وَءَاتِ ذَا الْقُرْبَى‏ حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِیراً
معنای آیه:
 حقّ خویشاوند و بیچاره و در راه مانده را ادا کن و هیچ گونه ریخت و پاش و اسرافى نکن.
پیام آیه:
دستورات دینى با فطرت هماهنگ است. انسان به طور فطرى در درجه اوّل به والدین و سپس به نزدیکان علاقه دارد،
*در انفاق، باید اولویّت‏ها را در نظر گرفت. اوّل والدین، سپس فامیل، بعد فقرا و ابن‏ السبیل.
*خویشاوندان، به گردن ما حقّ دارند وما منّتى بر آنان نداریم.
*خویشاوندى، فقر و در راه ماندگى سبب پیدایش حقوق ویژه است و در پرداخت حقّ خویشاوندان، فقر شرط نیست.
*در انفاق باید اعتدال را رعایت کنیم و از حد نگذریم و ریخت و پاش و مصرف بى‏مورد مال، حرام است و انسان در مصرف مال و ثروت خود به هر شکلى آزاد نیست.