صورتگری خداوند...

سوره مبارکه تغابن آیه شریفه 3
خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِ‏ّ وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ
معنای آیه:   
 آسمان‏ها و زمین را به حق آفرید و شما را (در رحم مادر) صورت‏گرى کرد و صورت شما را نیکو قرار داد و بازگشت (همه) به سوى اوست.
پیام آیه:
منظور از حُسن صورت در این آیه آن است که خداوند، انسان را مجهز نمود به چیزهایى که در راه رسیدن به هدف، او را کمک مى‏ کند.
*اعضاى بدن انسان هر کدام در جاى مناسب قرار گرفته و ترکیب و تناسب آنها موجب زیبایى اندام انسان و به ویژه صورت او گردیده است. مژه، پلک و ابرو که وظیفه حفاظت از چشم را به عهده دارند، زیبایى خاصّى به چهره انسان بخشیده ‏اند. لب‏ها که دربان دهان و نگهبان زبان و دندان هستند، تنها به هنگام خوردن یا گفتن، آن هم به مقدار مورد نیاز باز و بسته مى‏ شوند .
*خداوند، برترین آفریده خود یعنى انسان را از آبى ناچیز آفریده و در کارگاهى تاریک و ظلمانى، و بر روى آن بهترین و زیباترین صورت‏گرى را قرار دارد.