اصحاب کهف از نشانه‏ هاى شگفت خدا نبود!...

سوره مبارکه کهف آیه شریفه9
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَبَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُواْ مِنْ ءَایَتِنَا عَجَباً
معنای آیه:
آیا پنداشته‏ اى که اصحاب کهف و رقیم، از نشانه ‏هاى شگفت ما بودند؟
پیام آیه: 
رَقِیم به معناى نوشته و لوحى است که داستان اصحاف کهف برآن نوشته شده و نام آنان برآن رقم خورده است. «کَهف» به غار بزرگ گفته می ‏شود.
آیه می ‏گوید: مهم‏تر از خواب کردن چند نفر در غار و سپس بیدار کردن آنها، ایجاد زیبایى‏ هاى متعدد و فراوان در روى زمین و سپس محو کردن آنهاست. زیرا ماجراى اصحاب کهف، در برابر قدرت الهى چندان شگفت انگیز نیست.
*ماجراى اصحاب کهف، بعد از زمان حضرت عیسى و قبل از بعثت پیامبر اسلام و در سرزمین روم و شهر افسوس بوده و طاغوتشان دقیانوس نام داشته است. درس عبرتى که از این حادثه می ‏توان گرفت، درسِ هجرت و پایمردى و امدادهاى الهى است و نباید کارى به مکان وزمان و تعداد و... داشت.