کوه های استوار...
سوره مبارکه نحل آیه شریفه 15
وَأَلْقَى فِى الْأَرْضِ رَوَسِىَ أَن تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَراً وَسُبُلاً لَّعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
معنای آیه:
وخداوند در زمین کوههایى استوار افکند تا زمین شما را نلرزاند ونهرهایى و راههایى (قرار داد) تا راه یابید.
پیام آیه:
کوهها مایه تعادل و آرامش زمین هستند و حضرت على(ع) درباره کوهها میفرماید: خداوند، جنبش زمین را با سنگ هاى بزرگ و کوههاى استوار، پایدار نمود.
*همانگونه که اضطرابِ زمین، نیاز به کوه هاى عمیق واستوار دارد، اضطرابِ ساکنان زمین نیز، نیاز به انسانهاى استوار وخدایى دارد، تا مایه آرامش جامعه شوند. چنانکه در روایات آمده: خداوند اهلبیت پیامبر(ص)را ارکانِ زمین قرار داد تا اهل زمین را از اضطراب نجات دهند.
*کوهها، در زندگى انسان نقش عمدهاى دارند. با ذخیره کردن برفهاى زمستانى در دامنه هاى خود، سرچشمه نهرها و جویبارهاى بهارى میشوند وبا شکل هاى مختلفى که دارند همچون علامتِ راه، راهنماى مسافران قرار میگیرند و این نکته را وقتى می فهمیم که فرض کنیم کلّ زمین، مسطّح و صاف بود.