سوره مبارکه لقمان آیه شریفه 27
وَلَوْ
أَنَّمَا فِى الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلاَمٌ وَالْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِن
بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ
عَزِیزٌ حَکِیمٌ
معنای آیه:
و اگر آنچه درخت در زمین
است، قلم شوند، و دریا و از پسِ آن هفت دریا به کمک آیند، (و مرکّب شوند تا
کلمات خدا را بنویسند) کلمات خدا به پایان نرسد، همانا خداوند شکست
ناپذیر و حکیم است.
پیام آیه:
مراد از «کلمه» تنها لفظ نیست، بلکه مراد سنّت ها، مخلوقات، اراده و الطاف الهى است که در آفرینش جلوه میکند.
*بنابراین،
اگر همه درختان قلم و همه دریاها مرکّب شوند، نمیتوانند کلمات الهى را
بنویسند، یعنى نمیتوانند آفریده هاى خدا، الطاف الهى و سنّت هایى را که
در طول تاریخ براى انسانها و همه موجودات وجود داشته است بنویسند.
*در روایت میخوانیم امام کاظم(ع) فرمود: مصداق کلمات اللّه ما هستیم که فضایل ما قابل ادراک و شماره نیست.