سوره مبارکه رعد آیه شریفه 2
اللَّهُ
الَّذِى رَفَعَ السَّمَوَ تِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى
عَلَى الْعَرْشِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِى
لِأَجَلٍ مُّسَمّىً یُدَبِّرُ الْاُمْرَ یُفَصِّلُ الْأَیَتِ لَعَلَّکُمْ
بِلِقَآءِ رَبِّکُمْ تُوقِنُونَ
معنای آیه:
خداست
آنکه آسمانها را بدون ستون هایى که آنرا ببینید برافراشت، سپس بر عرش
(مقام فرمانروایى) برآمد وخورشید وماه را که هر کدام تا زمان معینى حرکت
دارند، تسخیر نمود. او کار (هستى) را تدبیر مى کند، آیات خود را به روشنى
بیان مى کند تا شاید به لقاى پروردگارتان یقین حاصل کنید.
پیام آیه:
*آیاتی از جمله این آیه در قرآن برنگهدارى آسمانها (وزمین) توسط خدا دلالت مى کند.
* آسمانها بر پایه هایى استوارند و ندیدن دلیل بر نبودن نیست ؛ امام رضا(ع)فرمودند: پایه هایى هست، ولى شما آنها را نمى بینید.
* خورشید در حال حرکت است و کرات آسمانى در مقدارحرکت خود،زمانبندى شده اند.
* هستى تحت تدبیر الهى بوده و نظام هستى، هدفدار است.