یَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
معنای آیه:
اى دریغ بر بندگان! که هیچ پیامبرى بر آنان نیامد مگر آن که او را به استهزا مىگرفتند.
پیام آیه:
*انسانى
که با موضعگیرى حقّ، مىتواند فریادگر حقّ باشد و با پیروى از انبیا
سعادتمند شودچگونه با لجاجت خود را مورد قهر قرار مىدهد؟
*چه حسرتى از این بالاتر که انسان درهاى هدایت را به خاطر غرور و لجاجت به روى خود ببندد.
*استهزاى انبیا، شیوه دائمى کفّار در طول تاریخ بوده است.
*استهزاى اولیاى الهى حسرت ابدى و بزرگى را در پى دارد.