لقمان حکیم کیست؟...

سوره مبارکه لقمان آیه شریفه 12
وَلَقَدْ ءَاتَیْنَا لُقْمَانَ الْحِکَمَةَ أَنِ اشْکُرْ لِلَّهِ وَمَن یَشْکُرْ فَإِنَّمَا  یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ حَمِیدٌ
معنای آیه:
و ما به لقمان حکمت دادیم،که شکر خدا را به جاى آور و هر کس شکر کند، همانا براى خویش شکر کرده؛ و هر کس کفران کند (بداند به خدا زیان نمی‏رساند، زیرا) بی ‏تردید خداوند بی ‏نیاز و ستوده است.
پیام آیه:
 پیامبراکرم‏(ص) فرمودند: لقمان، پیامبر نبود، ولى بنده‏ اى بود که بسیار فکر می‏کرد و به خداوند ایمان واقعى داشت. خدا را دوست داشت و خداوند نیز او را دوست می ‏داشت و به او حکمت عطا کرد.
*امام صادق‏(ع) می‏فرمایند: لقمان، حکمت را به خاطر مال و جمال و فامیل دریافت نکرده بود، بلکه او مردى پرهیزکار، تیزبین، باحیا و دلسوز بود. اگر دو نفر با هم درگیر می‏شدند و خصومتى پیدا می‏کردند، میان آنها آشتى برقرار می‏کرد.
*لقمان با دانشمندان زیاد می ‏نشست. او با هواى نفس خود مبارزه می ‏کرد و داراى عمرى طولانى، معاصر حضرت داود واز بستگان حضرت ایّوب بود. او میان حکیم شدن یا حاکم شدن مخیّر شد و حکمت را انتخاب کرد.
* از لقمان پرسیدند: چگونه به این مقام رسیدى؟ گفت: به خاطر امانت دارى، صداقت و سکوت درباره‏ آنچه به من مربوط نبود.
*در عظمت لقمان همین بس که خدا و رسول او و امامان معصوم‏(ع) پندهاى او را براى دیگران نقل کرده ‏اند.