تفاوت رنگ و زبان،ازنشانه های الهی است...

سوره مبارکه روم آیه شریفه 22
وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلاَفُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِین
معنای آیه:
و از نشانه‏ هاى الهى، آفرینش آسمان‏ها و زمین، و تفاوت زبان‏ها و رنگ‏هاى شماست؛ همانا در این امر براى دانشمندان نشانه‏ هایى قطعى است.
پیام آیه:
*آفرینش آسمان‏ها و زمین،از نشانه‏ هاى قدرت بی ‏پایان الهى است.
*تفاوت نژادها و زبان‏ ها، راهى براى خداشناسى است.
*هر زبانى براى خود ارزش و اصالت دارد و تغییر آن نه کمال است و نه لازم.
*یکسان بودن شکل و رنگ همه‏ انسان‏ها با ابتکار و نوآورى و بدیع بودن خداوند سازگار نیست.
*انسان عالم و فهمیده، از اختلاف رنگ ‏ها و زبان‏ ها به معرفت الهى می‏رسد ولى جاهل، رنگ و زبان را وسیله‏ تحقیر و تفاخر قرار می‏دهد.

قرآن به زبان پیامبر(ص) آسان شد...

سوره مبارکه دخان آیه شریفه 58
 فَإِنَّمَا یَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ
معنای آیه:
 جز این نیست که ما قرآن را به زبان تو آسان گرداندیم تا شاید متذکّر شوند.
 پیام آیه:
لازمه مفهوم بودن قرآن برای همگان «به زبان بشری بودن» آن است.
*توجّه خداوند به پیامبر اکرم(ص) تا آنجا است که نام برخى اعضاى بدن ایشان همانند زبان در قرآن مطرح شده است.
*قرآن، حقیقتی فراتر از زبان است و قبل از آن که به زبان عربی درآید، در مرحله ای از هستی وجود داشته که در آن مرحله، عقول بشر به آن دسترسی نداشت.
*خداوند آن را از موطن اصلی اش پایین آورده و در خور فهم بشر کرده و به لباس واژه ی عربیت در آورد به این امید که عقول بشر با آن انس بگیرد و حقایقش را بفهمد.

تفاوت رنگ و زبان،ازنشانه های الهی است...

سوره مبارکه روم آیه شریفه 22
وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلاَفُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِى ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ
معنای آیه:   
و از نشانه‏ هاى الهى، آفرینش آسمان‏ها و زمین، و تفاوت زبان‏ها و رنگ‏هاى شماست؛ همانا در این امر براى دانشمندان نشانه‏ هایى قطعى است.
پیام آیه:
آفرینش آسمان‏ها و زمین،از نشانه‏ هاى قدرت بی ‏پایان الهى است.
*تفاوت نژادها و زبان‏ها، راهى براى خداشناسى است.
*هر زبانى براى خود ارزش و اصالت دارد و تغییر آن نه کمال است و نه لازم.
*یکسان بودن شکل و رنگ همه‏ انسان‏ها با ابتکار و نوآورى و بدیع بودن خداوند سازگار نیست.
*قانسان عالم و فهمیده، از اختلاف رنگ ‏ها و زبان‏ ها به معرفت الهى می‏رسد ولى جاهل، رنگ و زبان را وسیله‏ تحقیر و تفاخر قرار می‏دهد.