سوره مبارکه مائده آیه شریفه 65
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَکَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ
معنای آیه:
و اگر اهل کتاب [به آیین اسلام] ایمان می آوردند و پرهیزکاری می کردند، یقیناً گناهانشان را محو می کردیم، و آنان را در بهشت های پر نعمت در می آوردیم.
پیام آیه:
تقوا به معنای حفظ کردن خویشتن از چیزی است که انسان از آن می ترسد. در متون اسلامی، تقوا به عنوان یک هدف ارزشمند، مطرح شده است. تقوا و پرهیزکاری در آیات و روایات عامل سعادت و رستگاری انسان و یکی از هدفهای نزول قرآن معرفی شده و رعایت آن، مورد تأکید فراوان قرار گرفته و خداوند در این آیه نیز پرهیزکاری را موجب محو گناهان و راهی برای ورود به بهشت الهی شمرده است و تقوا و پرهیزکاری در اصطلاح شرعی به معنای نگه داری نفس از چیزی است که موجب گناه می شود و گرفتار خشم و غضب الهی می گردد. برای دست یابی به مقام تقوا و رهایی از خشم الهی شخص می بایست از هر آن چه خداوند از آن بازداشته است پرهیز کرده و به هر چه فرمان داده انجام دهد.
امام علی (ع) فرمودند: آگاه باشید که پرهیزکاری همانند شترهای رام و راهواری است که پرهیزکاران بر آن سوار گردیده و مهار آن را در دست دارند و آنان را به بهشت می کشانند.