سوره مبارکه نساء آیه شریفه 172
لَنْ
یَسْتَنْکِفَ الْمَسِیحُ أَنْ یَکُونَ عَبْداً لِلَّهِ وَلَا الْمَلَِکَةُ
الْمُقَرَّبُونَ وَمَنْ یَسْتَنْکِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَیَسْتَکْبِرْ
فَسَیَحْشُرُهُمْ إِلَیْهِ جَمِیعاً
معنای آیه:
و هرگز مسیح از
اینکه بنده خدا باشد استنکاف ندارد و فرشتگان مقرّب نیز (سرپیچى ندارند) و
هر کس از بندگى خداوند سرپیچى کند و تکبّر ورزد، پس (بداند که) بزودى همه
را به نزد خود محشور مىکند.
پیام آیه:
*امام رضا (ع) به جاثلیق
رهبر مسیحیان آن زمان فرمود: همه چیزِ عیسى خوب بود، جز آنکه اهل عبادت
نبود. جاثلیق ناراحت شد و گفت: او بیشترین عبادت را انجام مىداد. حضرت
پرسید: چه کسى را مىپرستید؟ جاثلیق خاموش شد، چون فهمید که هدف امام آن
است که بفهماند «عابد» نمىتواند «معبود» باشد.
*مردم نسبت به عبادت خداوند سه حالت دارند: گروهى مستکبر، گروهى تسلیم و گروهى طالب.
حضرت على (ع)مىفرماید: برایم همین افتخار بس که بندهى تو باشم.