جهل، ریشه‏ خرافه گرایى است...

سوره مبارکه انعام آیه شریفه 100
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَکَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِینَ وَبَنَتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ سُبْحَنَهُ وَتَعَلَى‏ عَمَّا یَصِفُونَ‏
معنای آیه:
و آنان براى خدا شریکانى از جنّ قرار دادند، در حالى که آنان را نیز خدا آفریده است و از روى نادانى براى خداوند، پسران و دخترانى ساخته و پرداختند. خداوند برتر و منزّه است از آنچه آنان درباره‏ى او وصف مى‏کنند.
پیام آیه:
*به گفته‏ى قرآن، مسیحیان، حضرت عیسى را و یهودیان حضرت عُزَیر را پسر خدا مى‏دانستند.
*جمعى هم ملائکه را فرزندان خدا مى‏پنداشتند. زردشتیان، اهریمن را که از جنّ بود رقیب خدا قرار داده و همه‏ى بدى‏ها را به او منسوب مى‏کردند، برخى عرب‏ها هم میان خدا و جنّ، نسبتى فامیلى معتقد بودند.
*این آیه همه‏ آن گمان‏ها را باطل شمرده و مى‏فرماید: خداوند از همه‏ى این اوصاف، منزّه و برتر است.

فرشتگان به جهل خود اقرار کردند...

سوره مبارکه بقره آیه شریفه 32
قَالُواْ سُبْحَنَکَ لَا عِلْمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَآ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ‏
معنای آیه:   
(فرشتگان )گفتند: پروردگارا! تو پاک و منزهى، ما چیزى جز آنچه تو به ما آموخته‏اى نمی‏دانیم، همانا تو داناى حکیمى.
پیام آیه:   
ابلیس و ملائکه هر کدام به نوعى خود را برتر از آدم می‏دیدند؛ ابلیس به واسطه‏ خلقت؛ «انا خیر منه» و فرشتگان به واسطه‏ عبادت؛ «نحن نسبح بحمدک» امّا ابلیس در برابر فرمان سجده خداوند، ایستادگى کرد، ولى فرشتگان چون حقیقت را فهمیدند، پوزش خواستند وبه جهل خود اقرار کردند.