سوره مبارکه یوسف آیه شریفه 101
رَبِّ
قَدْ ءَاتَیْتَنِى مِنَ الْمُلْکِ وَعَلَّمْتَنِى مِن تَأْوِیلِ
الْأَحَادِیثِ فَاطِرِ السَّمَو تِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِىِّ فِى
الدُّنْیَا وَالْأَخِرَةِ تَوَفَّنِى مُسْلِماً وَأَلْحِقْنِى
بِالصَّلِحِینَ
معنای آیه:
(یوسف گفت:) پروردگارا؛ تو مرا
(بهره اى) از حکومت دادى و از تعبیر خوابها به من آموختى. (اى)
پدیدآورنده آسمانها و زمین، تنها تو در دنیا وآخرت مولاى منى، مرا تسلیم
خود بمیران و مرا به شایستگان ملحق فرما.
پیام آیه:
*اولیاى خدا
وقتى به عزّت و قدرت خود نگاه مى کنند، فوراً به یاد خداوند می افتند و
مى گویند: خدایا هر چه هست از توست. یوسف نیز اینچنین کرد، سخن را از پدر
برگرداند و متوجّه خدا شد.
*خداوند حکومت مصر را به دو نفر داد، یکى فرعون که آن را به خود نسبت داد و دیگر به یوسف داد که آنرا به خدا نسبت داد .
*بندگان خدا در اوج عزّت و قدرت به یاد مرگ وقیامت و سرانجام کار خود هستند.