شیطان بر بندگان برگزیده تسلط نمی یابد...

سوره  مبارکه حجر آیه شریفه 42
إِنَّ عِبَادِى لَیْسَ لَکَ عَلَیْهِمْ سُلْطَنٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْغَاوِینَ‏
معنای آیه:
همانا براى تو بر بندگان (برگزیده) من تسلطّى نیست، مگر از گمراهانى که تو را پیروى کنند.
پیام آیه:   
در آیه قبل، ابلیس گفت: من همه را گمراه مى‏کنم جز افراد برگزیده و مخلص را. خداوند در این آیه مى‏فرماید: این که تو حریف بندگان برگزیده‏ام نمى‏شوى، راه مستقیم و سنت من است، یعنى سنت من آن است که خودم ضامن حفظ آنان باشم، نه آنکه تو به آنان کارى ندارى، بلکه نمى‏توانى به آنان کارى داشته باشى.
سؤال: اگر ابلیس حریف بندگان برگزیده نمى‏شود، پس وسوسه آدم بر خوردن از درخت ممنوعه چه بود؟
پاسخ: ابلیس در آنان طمع دارد و وسوسه هم مى‏کند و گاهى به ترک اولى نیز وادار مى‏کند لکن آنان را گمراه و منحرف نمى‏کند.