سوره مبارکه توبه آیه شریفه 79
اَلَّذِینَ
یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِى الصَّدَقَتِ
وَالَّذِینَ لَایَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ
اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ
معنای آیه:
منافقان
بر مؤمنانى که (علاوه بر صدقات واجب،) داوطلبانه صدقات مستحب نیز مى
دهند و همچنین بر مؤمنانِ (تهى دستى) که جز به اندازه توانشان چیزى (براى
انفاق وپشتیبانى از جبهه) نمى یابند، عیب مى گیرند و آنان را مسخره
مىکنند. (بدانند که) خداوند آنان را به ریشخند مىگیرد (و کیفر تمسخرشان
را خواهد داد) و براى آنان عذابى دردناک است.
پیام آیه:
رسول
خدا(ص) از مردم تقاضاى کمک به جبهه کرد ، توانگران کمک هاى شایانى کردند و
ناتوانان کمک اندک داشتند. منافقان، کمک توانگران را ریایى دانسته و مورد
عیبجویى و طعن قرار مى دادند و کمک بى بضاعتها را مسخره مى کردند.
*مال و ثروت داشتن، شرط انفاق نیست، باید اخلاص، ایمان و سخاوت داشته باشیم.
*امام رضا(ع)فرمودند: مراد از مسخره کردن خداوند در این آیه ، آن است که خداوند کیفر استهزاى آنان را مى دهد.