آفرینش آسمان و زمین از آفرینش مردم بزرگتر است...

سوره مبارکه غافر آیه شریفه57
لَخَلْقُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ أَکْبَرُ مِنْ خَلْقِ‏النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ  النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ‏
معنای آیه:
قطعاً آفرینش آسمان‏ها و زمین از آفرینش مردم بزرگ‏تر است ولى بیشتر مردم نمی ‏دانند.
پیام آیه:
*غالب مفسران این آیه را پاسخی به مجادله مشرکان در مورد معاد دانسته اند، یعنی شما درباره بازگشت مجدد انسان اظهار تردید می کنید، در حالی که آفرینش انسانها بالاتر از آفرینش آسمانها و زمین نیست، بلکه آفرینش آسمانها و زمین، از آن برتر و بالاتر است.
*جمله «ولکن اکثر الناس لایعلمون» اشاره به این حقیقت است که عظمت آسمانها، برای اکثریت مردم، ناشناخته بوده است.

زینت های آسمان...

سوره  مبارکه حجر آیه شریفه 16
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِى السَّمَآءِ بُرُوجاً وَزَیَّنَّهَا لِلنَّظِرِینَ‏
معنای آیه:
وهمانا ما در آسمان برج‏هایى قرار دادیم وآن را براى بینندگان زینت دادیم.
پیام آیه:
*کلمه «بروج» جمع «بُرج» در اصل به معناى ظهور است و به زنى که زینت خود را ظاهر می‏کند و در این آیه کرات آسمانى یا منازل آنها به برج تشبیه شده است.
*از گردش زمین به دور خورشید، دائره‏اى فرضى به نام «منطقة البروج» تشکیل می‏شود. این دایره را دوازده قسمت نموده ‏اند که مطابق هر قسمتى ستارگانى قرار می‏گیرند وبه تناسب شکل آن، مجموعه‏ اى از ستارگان به آن نامگذارى شده است. در فارسى به نام‏هاى فروردین، اردیبهشت، خرداد، ..... و در عربى به نام حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد، سنبله، میزان، عقرب، قوس، جدى، دلو و حوت می‏باشد.

شکافته شدن آسمان در آستانه قیامت...

سوره مبارکه زمر آیه شریفه 33
وَالَّذِى جَآءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ‏
معنای آیه:
و کسى که سخن راست و درست آورد و آن را تصدیق کرد، آنانند همان تقواپیشه‏ گان.
 پیام آیه:
صدق یکی از ویژگی های متقین که گرامی ترین افراد نزد خداوند هستند، شمرده شده است.
*صدق و راستى داراى ابعادى است:صدق در گفتار ، صدق در وعده ، صدق در عهد  و صدق در عمل و کسى که در همه‏ مراحل، صداقت لازم را داشته باشد «صِدّیق» نامیده می ‏شود.
*پیامبر اکرم (ص) فرمود:ایمان هیچ کس درست نمى شود تا قلبش درست شود، و قلب هیچ کس درست نمى شود تا زبانش به درستى گراید.

درهای برکات آسمان بر روی مومنان گشوده است...

سوره مبارکه اعراف آیه شریفه 96
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى‏ ءَامَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَتٍ مِّنَ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ وَلَکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذْنَهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ‏
معنای آیه:
و اگر مردم شهرها و آبادی ‏ها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، قطعاً (درهاى) برکات آسمان وزمین را برآنان می‏گشودیم، ولى آنان (آیات ما را) تکذیب کردند، پس ما هم به خاطر عملکردشان آنان را (با قهر خود) گرفتیم.
پیام آیه:
در قرآن، دو نوع گشایش براى دو گروه مطرح است: الف: رفاه و گشایش براى خوبان که همراه برکات است، ب: رفاه و گشایش براى کفّار و نااهلان که دیگر همراه برکت نیست زیرا چه بسا نعمت‏ها، ناپایدار و سبب غفلت و غرور و طغیان باشد و خداوند، این رفاه و گشایش کفّار را وسیله‏ مهلت و پرشدن پیمانه‏ آنان قرار داده است.
*بنابراین به هر نعمت ظاهرى نباید دل خوش کرد، زیرا اگر این نعمت‏ها براى مؤمنین باشد، مایه‏ برکت است، و اگر براى کفّار باشد، ناپایدار و وسیله‏ قهر الهى است.