تسبیح موجوات را نمی فهمیم...

سوره مبارکه نور آیه شریفه 41
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهُ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِى السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ الطَّیْرُ صَآفَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ
معنای آیه:
 آیا ندیدى که هر که در آسمان‏ها و زمین است و پرندگان بال گشوده (در حال پرواز) براى خدا تسبیح می‏گویند و هر یک نیایش و تسبیح خود را می‏داند؟ و خداوند به آنچه می ‏کنند داناست.
پیام آیه:
*قرآن، بارها مسأله‏ تسبیح موجودات و سجده و نماز آنها را با صراحت بیان کرده و فرموده است:شما تسبیح آنهارا نمی ‏فهمید.
* از این آیات به دست می ‏آید که علم و شعور، مخصوص انسان‏ها نیست. گرچه بعضى مفسّران تسبیح موجودات هستى را تسبیح تکوینى و زبان حال آفرینش دانسته ‏اند، ولى ظاهر آیات بر خلاف این مطلب است..

تسبیح الهی ...

سوره مبارکه طور آیه شریفه49
وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ‏
معنای آیه:
پس پاسى از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان، خدا را تسبیح کن.
پیام آیه:
پیامبر(ص)، موظف به تسبیح خداوند در بین الطلوعین که مراد از (زمان عقب نشینى ستارگان) وقتى است که فجر طلوع مى کند; زیرا با طلوع فجر، کم کم ستارگان پنهان مى شوند و چنین به نظر مى رسد که آنها عقب نشینى مى کنند. در نقطه مقابل آن غروب آفتاب است که به نظر مى رسد ستارگان کم کم به پیش مى آیند و خود را نشان مى دهند.