سوره مبارکه آلعمران آیه شریفه 97
فِیهِ
ءَایَتٌ بَیِّنَتٌ مَّقَامُ إِبْرَ هِیمَ وَمَنْ دَخَلَهُ کَانَ ءَامِناً
وَلِلَّهِ عَلَى الْنَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ
سَبِیلاً وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِّىٌ عَنِ الْعَلَمِینَ
معنای آیه:
در
آن (خانه) نشانههاى روشن، (از جمله) مقام ابراهیم است و هر کس به آن
درآید، درامان است و براى خدا بر عهده مردم است که قصد حج آن خانه را
نمایند، (البتّه) هرکه توانایى این راه را دارد. وهرکس کفر ورزد (وبا داشتن
توانایى به حج نرود، بداند که) همانا خداوند از همه جهانیان بىنیاز است.
پیام آیه:
*مکّه
وکعبه، نمایشگاهى از قدرت ونشانههاى الهى، وتاریخ آن مملوّ از خاطرات و
سرگذشتهایى است که توجّه به آنها درسآموز و عبرتانگیز مىباشد.
*در
ساختن آن ابراهیم (ع) بنّایى، واسماعیل (ع) کارگرى مىکردهاند. سپاهیان
فیلسوار ابرهه که به قصد ویرانى آن آمدهاند، به قدرت الهى توسط پرندگان
ابابیل نابود شدهاند. دیوار آن به هنگام تولّد علىّ (ع) براى مادرش شکافته
مىشود.
*پیامبر اسلام به علی (ع) فرمود: هر توانمندى که حج را انکار و
ترک کند، کافر است. و کسى که امروز و فردا کند تا بمیرد، گویا یهودى و
نصرانى از دنیا رفته است.
*استطاعت شرط حج است.
