تسبیح موجوات را نمی فهمیم...

سوره مبارکه نور آیه شریفه 41
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهُ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِى السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَ الطَّیْرُ صَآفَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ
معنای آیه:
 آیا ندیدى که هر که در آسمان‏ها و زمین است و پرندگان بال گشوده (در حال پرواز) براى خدا تسبیح می‏گویند و هر یک نیایش و تسبیح خود را می‏داند؟ و خداوند به آنچه می ‏کنند داناست.
پیام آیه:
*قرآن، بارها مسأله‏ تسبیح موجودات و سجده و نماز آنها را با صراحت بیان کرده و فرموده است:شما تسبیح آنهارا نمی ‏فهمید.
* از این آیات به دست می ‏آید که علم و شعور، مخصوص انسان‏ها نیست. گرچه بعضى مفسّران تسبیح موجودات هستى را تسبیح تکوینى و زبان حال آفرینش دانسته ‏اند، ولى ظاهر آیات بر خلاف این مطلب است..