عبادت؛ هدف خلقت...

سوره مبارکه ذاریات آیه شریفه 56
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ
معنای آیه:
و جن و انس را نیافریدم مگر براى آنکه مرا عبادت کنند.
پیام آیه:
در قرآن، تمام آفرینش بر اساس حق است وهیچ آفریده ‏اى باطل نیست وهمه‏ آفریده ‏ها در مسیر بهره ‏مندى انسان است و انسان نیز براى هدفى متعالى آفریده شده که راه رسیدن به آن، عبادت خدا است ؛ البتّه عبادت معناى عام دارد و به هر کار نیکى که با هدف الهى انجام شود، عبادت گفته می ‏شود.
*بارها خداوند در قرآن فرموده که اگر می ‏خواستیم، همه را به اجبار هدایت کرده و به بندگى خود در می ‏آوردیم، امّا خداوند بشر را آزاد آفرید، تا آگاهانه و آزادانه، عبادت کند.
*در حدیثى از امام حسین‏(ع) می ‏خوانیم: خداوند مردم را نیافرید مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مى ‏کنند و هر که او را عبادت کند، از بندگى غیر او بی ‏نیاز می ‏شود.